Categorie: Recensies

Johan Klein Haneveld – De jongen die met Geesten sprak (SF)
Uitgeverij Macc, Rijen (2024)
138 pagina’s; prijs 15,95
Omslag: Cornell Göksu

‘De jongen die met Geesten sprak’, is dat nu een dikke novelle of een dunne paperback, dat was de eerste vraag die in me opkwam toen ik het ontving. Er nog wat verder over napeinzend, was ik er voor mezelf al snel uit dat ik geen idee had. Wat de grenzen waren voordat je iets het een of ander mocht noemen. Overlapte het elkaar of waren er toch strakke grenzen en wat was dan een novellette en wanneer was een verhaal nog een verhaal. Vreemd waar al die vragen vandaan schoten, maar de pest daarvan is dat ik dan meteen ook moet weten wat het antwoord daarop is. Gewapend met het weetje (eerlijk ergens opgedaan in het ver en grijs verleden) dat een gemiddelde pagina in een boek uit driehonderend (kan ook 250 zijn) woorden bestaat, dan zou ‘De jongen die met Geesten sprak’ in totaal uit 39.600 woorden bestaan. Eens googelen…

Vraag: Hoe lang is een novelle? Antwoord: Er bestaat geen officieel aantal pagina’s of woorden dat een verhaal tot een novelle maakt. Voor sommigen is dat onder de 100 pagina’s, voor een ander rond de 100 pagina’s, of mag er zelfs tot 150 pagina’s gegaan worden voordat de novelle een boek wordt.

Nou… dat is lekker dan, daar schiet je lekker wat mee op! Hier is ook nog wat zinnigs (of onzinnigs) verteld: https://schrijvenonline.org/nieuws/hoeveel-woorden-heeft-een-zeer-kort-verhaal#:~:text=In%20veel%20beschrijvingen%20valt%20een,een%20novelle%20(20.000%20woorden) en hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Novelle_(proza)#:~:text=De%20lengte%20bedraagt%20normaliter%20tussen,maar%20hierover%20bestaat%20geen%20consensus.

Maar goed… ik ben er meteen klaar mee. Mijn nieuwsgierigheid is acuut verdwenen! Reden te meer om ermee te kappen en ons volledig te concentreren op het verhaal! En dat is weer geheel en al wat anders, dan wat Johan eerder schreef. Mooi die afwisseling en verrassing van wat je nu weer voorgeschoteld krijgt!

Ferna en Kolis zijn samen, met hun zoontje Sybol, verhuisd naar de planeet Vermiljoen. De planeet heeft een barre leefomgeving, kale vlakten en rode heuvels en korstmossen als toppunt van begroeiing. Naar buiten alleen met een ademmasker, want de lucht was veel te dun om rechtstreeks in te ademen. Ferna was opgegroeid met blauwe luchten, omringend groen in vele tinten en vrij rondvliegende vogels en had het soms moeilijk op deze saaie wereld. Haar man onderzocht de korstmossen en Sybol… die had het wel naar zijn zin. Zeker als hij buiten kon spelen in de weinige, maar toch indrukwekkende natuur. De grijze rotsen en de grijsrose wolkenluchten die storm, regen, overstromingen en aardverschuivingen beloofden. Maar niet in zijn dal. Daar waren nooit overstromingen, daar waren zijn vrienden duidelijk over. Geesten, of spoken (aliens?), dat was niet zeker, maar liefdevolle vrienden waren ze wel, dat was één ding dat zeker was. Sybol trekt zich steeds vaker terug buiten de samenleving van de mensen en wil meer en meer tijd besteden bij zijn ‘vrienden’!

Het is een prachtig en gevoelvol verhaal, al moet ik zeggen dat ik al eerder een verhaal las over een kind (?), aardbewoner die contact kreeg met aliens via telepathisch, of iets dergelijks, contact. Ik heb erover zitten denken, maar kom er natuurlijk niet op in welk verhaal van welke schrijver dat was. Maar goed… er zijn natuurlijk meer verhalen over deze en andere zaken. Meestal versterken dat soort verhalen elkaar en maken het er alleen maar mooier van. Het verhaal van Sybol is niet het enige verhaal dat dit boek verteld, maar er is ook nog een seriemoordenaar, die door interplanetair agente Serti achtervolgd wordt. Beiden belanden uiteraard ook op Vermiljoen. Of er een relatie is tussen beiden verhalen, daar zeg ik verder niets over en of de seriemoordenaar gepakt wordt… ook niet. Maar wel dat de gebeurtenissen op Vermiljoen een meer dan serieuze kant op gaan én… dat Johan hiermee, al is het een dikke novelle (of een dun boek), een indrukwekkend verhaal heeft geschreven. Het mag sowieso een ereplaats op zijn bibliografie innemen! Het mag dan ook zeker een aanrader genoemd worden. Bij dezen!!!

Jos Lexmond

Verhalen Vertellers 6 (DIV)
Uitgeverij Macc, Rijen (2024)
242 pagina’s; prijs 19,95
Omslag: Tais Teng (Behorend bij het verhaal: Grootadmiraal Isabella keert terug van de Grensoorlogen)

Verhalen Vertellers 6 kwam, net als de vorige editie, met drietal andere boeken van Uitgeverij Macc tegelijk binnen. Dikke ellende vind ik dat altijd. Uiteraard niet dat ik er een hekel aan heb om ze te lezen, maar ik ben een van die sukkels die niet kan kiezen. Dus ik laat me, normaal gesproken, leiden door de volgorde van aankomst van de boeken, dus dat is dan ook meteen de volgorde van lezen. Lekker gemakkelijk! Maar als ze dus met vieren tegelijk, figuurlijk gesproken, door de bus komen, dan wordt het lastig voor me. Ik wil de een niet voor de ander voortrekken. Maar goed… uiteindelijk moet je toch kiezen. Alle vier tegelijk gaat ook niet. Maar… uiteindelijk was het toch niet zo heel erg moeilijk. Het mag gevoeglijk bekend zijn dat ik dol ben op anthologieën, dus was Verhalen Vertellers 6 gewoon nummer een! Maar… de rest komt er snel achteraan!!! Maar eerst eens even kijken naar de inhoud dezes…

– Tais Teng – Grootadmiraal Isabella keert terug van de Grensoorlogen (SF)
Het omslagverhaal! Grootadmiraal Isabella is niet alleen een prachtvrouw (zie omslag), maar ook een grootadmiraal met een groot hart. Prachtige korte vertelling met een prachttwist. Een een meer dan goed begin!
– Jaap Boekestein – Tussen de ruïnes van Yiune Yoi (SF)
Ah… weer een Sergio Wilhelm Wang-von Luhfthoven verhaal. Daar ga ik eens even wat rechter voor zitten. Bij gelegenheid heb ik al eens een keertje of twee, drie, of misschien wel meer, gezegd dat ik dol ben op de snaakse rakkerstreken van Sergio ben! Dit maal weer eens een lang verhaal! Kwijlend sla ik aan het lezen. Wat later… de slierten kwijl uit de mondhoeken deppend, moet ik wel even bijkomen van deze prachtige scam. Sergio die blut was en gestrand op een, door oorlogen, verwoeste planeet, heeft niet veel nodig om weer voldoende middelen te vergaren. Kon ik maar zo zijn! Zucht! Tevreden zijn… of gelukkig… wie maalt erom!!!
– Yvette Hazebroek – De Pot (SF)
Een verhaal met wat vraagtekens, zoals: waarom zou je in een rond ruimteschip niet kunnen verdwalen? Haar roman ‘Bay en de Piraenauten’ vond ik leuk, maar ik vrees dat ik dit verhaal niet heel erg hoog kan waarderen.
– Theo Barkel – Het Gelaat der Waarheid (SF)
Theo Barkel schreef een heerlijk schelmenverhaal met een prachtig en onverwacht einde. Dolle pret! Dat mag gezegd! De mensheid is gevlucht van de aarde en heeft zich op verschillende werelden gevestigd. De SMITHSONIAN is een drieënhalve kilometer lang ruimteschip waar een belangrijk artefact aan boord is. Bolle Berry, een louche maffiabaas op Tau Ceti, heeft zijn zinnen daarop gezet. Zoals gezegd… dolle pret!!!
– Johan Klein Haneveld – Systeemverandering (SF)
Systeemverandering is een prequel van ‘Het denkende woud’. Heel erg leuk verhaal van Johan. In de grond heel erg herkenbaar. Een dystopie, de apocalyps, maar het einde komt niet met een klap, maar zachtjes jankend. Hoe gaat onze hoofdpersoon hiermee om?
– Esther Geurts – Vluchten voor vuur (FA)
Een niet onaardige idee van wat best een aardig verhaal had kunnen worden. Maar nu is het er een van toch wel zeker twaalf in een dozijn. Vooral de bijna dezelfde benamingen (of namen): upra, urpa en surba, voor (denkelijk) familieleden (zussen, denk ik (twijfelend)) werken onnodig verwarrend. Weglaten en de volgende keer gewoon zussen (of wat dan ook) gebruiken. Dat is een van de eerste lessen die ik leerde van Annemarie van Ewyck (de legendarische hoofd-redacteur van Holland-SF, helaas al jaren niet meer bij ons), toen ik zelf begon met schrijven. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg! Het is ook al geen afgerond verhaal. Het lijkt me meer toe dat het een aanzet van een roman is. Is er bijvoorbeeld een relatie tussen de lavadraak en het beeldje van de huisdraak? Hoe gaat het verder met de Zandeilanden etc. etc.. Een geen einde als dit is redelijk frustrerend voor de lezer.
– Roger Kilmore – Het lachende schild (FA)
Een niet onaardig en humoristisch Fantasyverhaal. Het is alleen jammer dat het vrij voorspelbaar is. Al lezend zie je de gebeurtenissen al aankomen en bovendien gaat het min of meer als een nachtkaars uit. Wat verrassing en een leuke twist zou het behoorlijk ophalen!
– Joke Adam – Goed genoeg (FA)
Joke Adam verraste me behoorlijk met een origineel en schitterende Fantasy, waarin ze de corruptie en machtsmisbruik blootlegt in de tovenaarsopleiding. Een opleiding die er anders dan anders, maar wel veel reëler, uitziet dan in een ‘normaal’ Fantasy. Daarnaast is het ook nog eens een prachtig vader-zoon verhaal. Joke Adam bewijst hiermee andermaal haar kunnen!
– Roderick Leeuwenhart – Hamza en de Ratelende Dood (FA)
Roderick schreef dit Cirkelzee verhaal als een hommage aan Tais Teng. Je voelt aldus aan alle kanten de invloeden van Tais door de reten van dit verhaal sijpelen. Wat dat betreft is het een meer dan geslaagde poging, want het is een prachtig verhaal geworden met volzinnen als: “Hij nam haar in zich op als een kameel met lubberende bulten”. Schitterend!!! Grijnzen tekenen mijn lippen! Er is slechts één maar, en wel een waar het verhaal geen schuld aan draagt. De woorden ontsnappen soms aan de ketenen van de opmaak, waarna er een vreemde situatie ontstaat, zoals de fiere en alleen gelaten ‘E’ onderaan pagina 137 en de eenzame ‘n’, waar pagina 138 mee begint. Ook de koptekst ‘De statige cederwouden van de Maan’ hoort niet bij dit verhaal, maar bij het volgende… die van Tais Teng! Hoe vreemd, maar ook mooi, kan het niet zijn?
– Tais Teng – De statige cederwouden van de Maan (SF)
Alweer een onnavolgbaar en briljant verhaal van Tais Teng. De aarde ligt onder een vrijwel ondoordringbare schrootring, waar Elon Musk debet aan is. Ik ga er verder niets over vertellen, ieder verder woord is overbodig en papier- en pixelverspilling!
– Martijn Kregting – De toegang (HO)
Absoluut fascinerend verhaal wat de zin in het lezen van zijn twee boeken (‘Als een leven botst’ en ‘Als werelden botsen’) alleen maar toe doet nemen! Hoe dit verhaal zich verhoudt tot de twee boeken is nog wel even de vraag. Is het het begin, of is het een losstaand verhaal in hetzelfde universum? De tijd zal het leren. Beide boeken liggen reeds klaar ter recensie. Later dus… hopelijk niet veel, meer!!!
– Gé Ansems – De marist van Pelagus (SF)
Prachtig doordacht en humorvol verhaal over bomen, aliens, kabouter en een journalist. Ik ga er verder weinig over vertellen, dan dat het geweldig is en aldus een magnifieke afsluiting van deze anthologie is!

Als je de plussen en de minnen sommeert, dan kom je toch weer uit dat het alweer een geweldige anthologie is. De meeste verhalen zijn om te zoenen en nog eens te lezen Ik ben er met veel plezier mee bezig geweest! Het is een prima loot aan de stam van Verhalen Vertellers geworden! Rest mij te zeggen dat wat mij betreft Verhalen Vertellers 7 door kan komen! Gewoon doorgaan!!!

Jos Lexmond

Vuurspuwers (DIV)
Godijn Publishing, Hoorn (2024)
296 pagina’s; prijs 22,99
Omslag: Imber Studios/Ralph Bunschoten

Het is altijd weer een vreugde de jaarlijkse uitkomst van de Fantastieke Godijn verhalenwedstrijd weer in handen te hebben. In tegenstelling tot anderen, zoals de Harland Prijs en de Waterloper wedstrijd, heeft Godijn de fantastische gewoonte een geweldige anthologie uit te geven met de vijfentwintig beste verhalen. Lof, lof, lof en nog eens lof!!! Meer dan lof dus voor dat initiatief dat absoluut navolging behoeft. Vuurspuwers is al de zevende editie en wat mij betreft, mag dit tot alle eeuwigheid doorgaan.

Wil al deze veren die deze anthologieën verdienen zeggen, dat er niets dan goeds over te vertellen is? Nee, dat niet! Al door deze verzamelbundel heen werkend zult u ook her en der wat commentaar vinden, daar ga ik nu niet op in. Maar waar ik al jaren mijn vraagtekens over heb, zal ik hier meteen maar ventileren. Het kan er maar weer uit zijn. We beginnen met de winnaar, dat moge duidelijk zijn, maar dan. Is de volgorde van 2 tot en met 25 de werkelijke uitkomst van de wedstrijd, of staat het door elkaar? Er zijn voor mij namelijk nogal wat vraagtekens over de plaatsing van een aantal verhalen. Het derde verhaal, op de derde plaats dus in de wedstrijd de logica volgend, in de anthologie verbaasde me hogelijk. Het leek me eerder in de onderste regionen thuis te horen, dan op de derde plaats. Nummer 25 vond ik duidelijk weer in de bovenste regionen plaatshoren. Ik weet het… smaken verschillen, maar ook ik heb ervaring als voorselecteur van de Harland Prijs en ik was jurylid bij de verhalen wedstrijd bij Fantascifi. Je mag dus enige gevoel voor kwaliteit bij me verwachten. Maar goed…

Als ik zo eens langs het rijtje namen fiets, dan zie ik, buiten goede bekenden, ook heel wat onbekenden de revue passeren. Het is volgens mij een trend aan het worden. Bij de Harland Prijs waren de plaatsen een tot vijf in de uitslag ook al voor totaal onbekenden, voor mij dan in ieder geval. Fantastieke verhalen schrijven lijkt in te zijn en in de lift te zitten. Wie weet zitten hier de Fantastieke talenten van de toekomst bij. Wie zal het zeggen. Maar we zullen het allemaal gaan zien en beleven. De toekomst gloort en de toekomst is wat dat betreft rooskleurig.

We zullen eens kijken wat er allemaal voor moois en minder moois in deze Vuurspuwers staat.

1. Pan Robinson – SHC (FA)
Fascinerend en spannend verhaal. Zoektocht naar het verleden en de toekomst. Het schokkende einde kon je aan zien komen, maar komt toch als een verrassing. Goed geschreven door een totaal onbekende auteur. Voor mij dan zeker!
2. Gitta Van Reeth – Het licht dat leidt (FA)
Prachtig verhaal dat binnenkomt. De worsteling gevolgd door acceptatie is prachtig verwoord! Een tweede plaats waardig!
3. Yannick Janssen – De arena (SF)
Dit verhaal deed me de wenkbrauwen optrekken. Het is een vrij simpel verteld verhaal met weinig diepgang over een duel in een arena. Duels, draken en dergelijke. Een derde plaats? Nu begin ik toch weer over de plaatsing van de verhalen in deze anthologie te twijfelen. Daar twijfelde ik bij eerdere uitgaven ook al behoorlijk over.
4. Karen van Soomeren – De erfenis van het verbond (SF)
Fascinerend verhaal over de zoektocht naar een gecrashte en daarna vermiste astronaut op een nieuw gekoloniseerde planeet. Zijn vondst staat voor dilemma’s. Mooi verteld, maar… het mocht wel wat duidelijker zijn.
5. R. Pallas – Firewall (SF)
Geen onaardig verhaal, alleen het doorbreken van de Firewall had wel wel wat intenser gemogen. Nu leek het een makkie, terwijl het eerder als zeer moeilijk geduid was. Maar… zoals gezegd… niet onaardig!
6. Laurens Wittewronghel – De Wiek van Wederkeer (FA)
Een absoluut origineel drakenverhaal! Dat is wel eens anders. In een losgeslagen land na de moord op een dictator, worstelt een zwangere vrouw zichzelf een berg op. Een queeste met een doel. Prachtig verteld, met een onverwachte plottwist!
7. Gerhard Pijnenburg – Stierengevecht (FA)
Griekse mythologie met nog wat erbij verzonnen mythologische figuren als vuurnimfen. Khalkotauroi, ook wel Colchische stieren, is er wel een, maar een voor mij onbekende. Op zich geen onaardig verhaal, maar wel wat voorspelbaar. Ook het einde!
8. Sander Klijn – Door vuur en as (FA)
Een Fantasyverhaal van dertien in een dozijn. Waarom lopen die gasten door het vuur, waar komen ze vandaan en waar gaan ze naar toe?Alles is onduidelijk. Het lijkt me meer een fragment toe van een groter verhaal.
9. Peter Hilgen – De steenreuzen (FA)
Mooi verteld verhaal over dwergen die belaagt worden door vulkaanuitbarstingen. Verhaal van liefde en opoffering. Verhaal dat een legende waard is.
10. Petra Bontje – Samhain (FA)
Mooi verhaal over vergankelijkheden en het loslaten van het leven, van alles. Van het accepteren van het lot, de voortgang en het onvermijdelijke einde. Maar wat het eigenlijk met Saimhain te maken heeft…
11. Carlijn Peeters – De laatste Dragaras (FA)
Drageras zijn half mens/half draak. De aantallen mens nemen toe, de Drageras nemen af, terwijl de behoefte aan vuur alsmaar toeneemt. Een lichtelijk naïef en dramatisch verhaal van verlies en verdriet van kinder Drageras.
12. Dominique Heuff – Koudvuur (FA)
Op een sovjet leest geschoeid, zo lijkt dit aparte verhaal. Koper moet en zal er geproduceerd worden, maar de ijzige kou voorkomt dat de vuren onder de smeltovens branden. Waarom? Dat is zeker een vraag die antwoord behoeft.
13. Paula Sheperd & Mike Jansen – De vuurdichters (FA)
Meer dan origineel verhaal dat met, indien de ranking juist is, met de dertiende plaats toch wel een beduidend aantal plaatsen te laag eindigde. Een meisje dat met vuur praat, gaat een grotere toekomst tegemoet als ze zich bij een troupe aansluit.
14. Kiara Lok – De krokodil (FA)
Fascinerend verhaal over twee meisjes, die gescheiden worden van elkaar. Omdat een van de twee paranormale krachten heeft, maakt dat het leven van de dader er niet gemakkelijker op. Gevoelvol verhaal.
15. Luc Vos – Ildspyer geeft… (SF)
Een toekomst, dystopische wereld en op sterven na dood, na milieurampen. Uiteindelijk ontstond een enorme kloof, die de wereld in tweeën scheurde. Fascinerend en dramatisch verhaal, wat naar mijn idee… nou ja, lees zelf maar!
16. Maarten Luikhoven – Noblesse oblige (FA)
Op zich een niet onaardig verhaal, maar ik mis er iets in. Het is té gemakkelijk en er gebeurd niet iets echt origineels in. Jammer! Er had meer in gezeten en er had meer uit kunnen komen!
17. Iris van den Oudenrijn – Het smeltpunt van staal (SF)
Ondanks dat het wat te onbeholpen is, en toch wel enige redactie behoeft, is dit wel een fascinerend verhaal. Het vertelt van wraak en een doctrine waar de wraaknemer aan onderworpen zal worden. Een niet te onderbreken dilemma!
18. Alex Mulder – De wijze storm (FA)
In eerste instantie is het een verhaal over een kind dat gepest wordt. Zijn vader, een tovernaar aan het hof, heeft geen tijd voor hem. Zover een verhaal van dertien in een dozijn. Dat blijft lang zo, tot het einde waar een kentering plaatsvind. Een beetje laat, maar toch doet het nog iets met me.
19. Charles van Wettum – De draken van de winter (SF)
Prachtig dystopisch verhaal van Charles van Wettum. De warme golfstroom viel stil en Noord-Europa veranderde in een poolgebied. In een zorgcentrum wonen bejaarden in een krimpende bevolking en pogen er het beste van te maken. Wat te doen. Dit verhaal heeft duidelijk veel meer potentie dan een aantal andere verhalen in deze anthologie. De 19e plek is veel te laag, een top 10 plaats was veel realistischer geweest!!!
20. Arianne Richter-van der Bent – De Sublieme (FA)
Lichtelijk chaotisch en rammelend verhaal over misbruik van macht en magie. Een heerser zonder magische krachten van zichzelf, gebruikt de magie van tientallen magiërs om aan de macht te blijven. Toch een, wat duidelijk nog werk behoeft, inventief verhaal.
21. Niels van Eekelen – De lokroep van de vlammen (FA)
Een vrij onoverzichtelijk verhaal waarin maar weinig gebeurd, en het weinige dat er wel gebeurd is amper interessant te noemen. Als er wel iets belangwekkends aan de hand is, dan is het zonder verdere uitleg alweer afgelopen voordat goed en wel begonnen is. Dit is behoorlijk onvoldoende om een opname in ‘Vuurspuwers’ te rechtvaardigen!
22. Natascha van Limpt – Goudzicht (FA)
Een dwergendrama. Een redelijk origineel gegeven dat behoorlijk is uitgewerkt. Toch mis ik iets van het vuur waar het hier over gaat. Het had sterker en indringender verteld kunnen worden.
23. Johan Klein Haneveld – Toverspreuk (SF)
Sciencefictionverhaal met vele inventieve technische toepassingen. En toch… toch is er een jongen gewond geraakt door een toverspreuk. Vertelling met hoe het zover kwam. Een leuk verhaal, maar niet Johan’s sterkste.
24. Edward van Egmond – Reutelvlucht (FA)
Een niet onaardig verhaaltje dat nogal knullig begint, maar zich gaandeweg hersteld. Een leuk bedachte twist, scheept ons Nederlanders op met een grapjurk van een fee!
25. Mike Jansen – De laatste vlucht van Millicent (FA)
Werkelijk prachtige vertelling van Mike Jansen. Wat doet dit in vredesnaam op plek 25? Het is inderdaad een zeer afwijkend verhaal ten opzichte van de andere 24, maar dat maakt het alleen al meer dan mooier en origineel. Het verhaalt van een laatste reis én thuiskomst. Het had minimaal bij de eerste vijf moeten eindigen. Oh… het kan natuurlijk zijn dat het beste verhaal als laatste komt. Dat is logisch. Maar… dan snap ik een aantal verhalen hiervoor weer niet. Dit is wel heel erg verwarrend!

En dan nog het bonusverhaal van:
-Erwin Colson Thimister – Zona infinita (SF)
Het is het verhaal van een jongen met een droom, een jongen met een ongeluk en een daaropvolgende teleurstelling. Een man die het er het beste van maakt en uiteindelijk zijn dromen verwezenlijkt. Een mooi verhaal, edoch mis ik er iets in. Ik kan het geen naam geven, maar als ik dat toch doe, dan zou ik zeggen dat het enigszins afstandelijk verteld wordt.

En dan… dan zijn we aan het eind gekomen van wat ik als een reis door wisselende kwaliteiten, zou willen omschrijven. De pieken zijn hoger en de dalen dieper en gemiddeld denk ik toch dat de kwaliteit van deze anthologie beduidend lager is dan zijn voorgangers. Ligt dat aan het thema? Trekt ‘Vuurspuwers’ meer draken? Letterlijk en figuurlijk! Misschien dat het volgende thema toch weer meer kwaliteit gaan aanzuigen. Wat het volgende thema is? Ik weet het niet. Het is nog nergens te vinden. We zullen het moeten afwachten. Wat me dit keer opviel waren de verschillen van de inzichten van de jury en mijzelf nog veel grote waren dan vorige edities. Ze waren vrijwel in alle gevallen zeer afwijkend. Vreemd! Maar goed… het is niet anders. Dit was ‘Vuurspuwers’! We gaan afwachten wat de volgende editie van De Godijn Schrijfwedstrijd ons gaat brengen in het komende jaar! Ik zou vast beginnen schrijven, daar oefening, onder andere, kunst baart.

Jos Lexmond

Charles van Wettum – *Koepel Goes. Verhalen uit een ondergelopen land
Muttew (Eigen beheer) (2e druk 2023)
235 pagina’s; prijs € 21,00
Omslag: Charles van Wettum
Verkrijgbaar op: Amazon.nl, of bij Charles van Wettum zelf (stuur hem een PB via facebook)

Enige tijd geleden stuurde Charles me de eerste druk van ‘Koepel Goes’. Vrij snel daarna kreeg ik bericht van hem dat hij het boek van de markt gehaald had, omdat hij veel commentaar had gekregen. Daar schrok ik van en ik vertelde hem dat ik de eerste druk toch zou lezen en dat ik hem mijn bevindingen zou mededelen. Daar ik het behoorlijk druk heb, ging er wat tijd overheen voordat ik er aan toe kwam en Charles mijn bevindingen kon mailen. Charles verraste me per omgaande met deze tweede druk, die er geheel en al anders uitziet. Niet qua omslag, die is hetzelfde gebleven, maar qua inhoud! De eerste druk besloeg 302 pagina’s, de tweede 235. De eerste druk bevatte 3 verhalen, de tweede 7. Twee van de verhalen uit de eerste druk kwamen terug in de tweede, maar daar kom ik later nog op terug.

Charles was dus niet bij de pakken gaan neerzitten en zitten kniezen, maar had de koe bij de horens gepakt, een paar proeflezers op de kop getikt en een professionele editor aangeschaft. Uiteraard heb ik het geluk dat nu vergelijkingsmateriaal heb. De eerste druk vond ik al niet slecht, al waren er wel wat kanttekeningen te plaatsen, maar de inspanningen van voornoemde mensen, maar zeker ook van Charles zelf, zijn te zien aan deze tweede, geheel herziene, druk.

Hoe het ook zij… ik was, bij het beetnemen van deze nieuwe uitgave, absoluut klaar voor een tweede rondje ‘Koepel Goes’!

– Epsilon (SF)
Prachtig verhaal over noodzaak en gevolg. Dat de persoonlijke situaties van mensen totaal ondergeschikt worden als de rampzalige gevolgen van de klimaatcrisis zich doen gelden én voelbaar worden… is daar een huwelijk nog wel tegen bestand?
– Koepel Goes (SF)
Koepel Goes was ‘Als het water komt’ in de eerste druk, maar zoveel beter dan dat. Een heel stuk compacter, veel meer to-the-point, veel meer verhaal-technisch. Alles aangezet en schrijvend op het scherp van de snede. Ik moet wel zeggen dat ik tijdens het schrijven van deze recensie, heen en weer pak tussen de beide drukken en dat dat verwarrend werkt, dat je dus af en toe niet meer weet in welke druk je ook al weer aan het kijken bent. Eigenlijk moet ik dat niet doen! Maar goed… niets is een recensent vreemd, zullen we maar zeggen. In het verhaal draait het er om om Koepel Goes af, dicht en droog te houden. Prachtig, de spanning is te snijden en… het gaat niet alleen daarom!
– De senioren van Tante Cécile (SF)
Ook ‘De senioren van Tante Cécile’ is, of liever was, een onderdeel van ‘Als het water komt’, maar doet het nu veel beter als eigen verhaal, op eigen pootjes zogezegd! Een kort evacuatieverhaal, maar wel een met impact. Het verhuizen van demente mensen is en blijft een moeilijk verhaal. Een moeilijke zaak, ook qua persoonlijke situaties. Een klein verhaal, mooi klein verteld.
– De Poort van Woensdrecht (SF)
Alsook ‘De Poort van Woensdrecht’ was een onderdeel van ‘Als het water komt’. Het is niet echt een verhaal, maar verhaalt wel van het opgeven van Zeeland. Het sluiten van de poort, onder het zingen van het Zeeuwse volkslied, is het dramatische hoogtepunt, dat gevoelt wordt!
– Het lijk in de vijver (SF)
Prachtige whodunit, met een prachtige conclusie. Het is een Sherlock & Rex, waar we al meer van lazen in de Snuffel Reeks (nr. 10), welke bij Fantastische Vertellingen in 2023 verscheen. En… waar we zeker nog meer van gaan lezen, hoop ik (heb ik absoluut geen bezwaar tegen). Dit verhaal staat met dezelfde titel in de eerste druk, maar er is duidelijk behoorlijk aan gewerkt. Vraag me evenwel niet wat er aan en in veranderd is. In mijn commentaar over de eerste druk schreef ik aan Charles: “In eerste instantie boeit het verhaal mateloos, maar naarmate het einde nadert, moet ik zeggen dat mijn aandacht verslapt.” en: “De spanningsboog zakt in en de bezieling is er uit.” Dat heb ik nu in het geheel niet meer. Het boeit van het begin tot het eind!
– Vermist (SF)
Alweer een geweldig Sherlock & Rex verhaal. Bij de eerste druk had ik al weinig commentaar. Het enige wat ik ervan te zeggen had dat er wat redactiefoutjes in zaten. Het aantal pagina’s in vergelijking met druk 1 is weer anders, dus zal er wel weer het een en ander aan gewijzigd zijn. Maar wat? Het maakt voor mij niet uit, want het verhaal blijft briljant. Alwin, een knaap met een dure armprothese en op een politieke manier uitgebuit door zijn vader, verdwijnt. Met hem verdwijnen een paar meisje op dezelfde manier. Sherlock & Rex worden ingezet om de kostbare armprothese op te sporen, maar speurt tegelijkertijd wat meer op!
– Stagiair (SF)
Geen idee op ‘Stagiair’ deel uit maakte van de eerste druk, maar ik heb wel het gevoel dat het een nieuwe toevoeging is. Maar… wat maakt het ook uit! ‘Stagiair’ is een mooi en gevoelig verhaal over pesten, toewijding en opoffering. Een meisje dat na een ernstig ongeluk, voor een deel technisch, en met een AI brein herbouwd is, loopt al snel, door haar technische mogelijkheden, tegen nadelen aan. Ze wordt uitgespuugd door haar medestudenten. Prachtig geschreven!!!

Deze tweede druk heeft door de inbreng van Finn Audenaert en Frans van der Eem, maar vooral door Charles zelf, een dikke boast gekregen, waardoor de eerste druk totaal verbleekt is. Soms zijn de verbeteringen subtiel, maar op andere momenten rigoureus. Hoe het ook zij, druk 2 is meer dan de moeite waard geworden. Hopelijk keert Charles van Wettum nog eens terug naar de Koepel Goes, naar mijn idee zijn er nog meer dan genoeg verhalen over te vertellen. Misschien over de Koepel in 2123, als hij honderd jaar bestaat? Bestaat hij dan nog wel? Is het een getto geworden, een achterbuurt, of is ie overspoelt? Het lijkt me schitterend de ontwikkelingen te volgen. Voel vooral geen druk, Charles?

Jos Lexmond

Peter Schaap – Ondeeds de Loutere (FA)
Spatterlight, Amstelveen (2023)
Omslag: M.J. ter Brughe
171 pagina’s – € 14,99
Verkrijgbaar via Amazon.nl

Eigenlijk had ik dit weetje nog in mijn vorige Peter Schaap recensie van ‘De Schrijvenaar van Thyll’ willen vermelden, maar was het stomweg vergeten. Het viel me te laat (en toch ook toevallig) op in mijn boekenkast. In 2009 verscheen Peter’s boek ‘Mistwereld’ bij Ardor House. Destijds had ik veel contact met Jos Weijmer en hij bracht het mee tijdens een van zijn bezoeken aan me. Het was een cadeautje voor me. Ik was er blij mee. Jos Weijmer was een gedreven kerel en hij had grote uitgeversplannen. Peter Schaap was de eerste grote naam die hij uitgaf én illustreerde. In 2010 verscheen ‘Mistwereld’ nog eens bij Zilverspoor, een uitgeverij die Jos ook in 2010 oprichtte. Zilverspoor, waar Peter Schaap inmiddels al menigmaal verscheen en Zilverbron bestaan nog steeds én floreren! Helaas overleed Jos Weijmer plotseling in 2015. Wie weet wat hij nog allemaal gerealiseerd had als hij was blijven leven, hij zou in ieder geval apetrots geweest zijn op Zilverspoor en Zilverbron. Dat is een ding dat zeker is. Maar goed…

Het origineel van ‘Ondeeds de Loutere’ verscheen in 1988 als paperback in de Meulenhoff SF reeks onder nummer 262, vijfendertig jaar geleden alweer. Als ik sentimenteel zou doen, dan zou ik nu wel kunnen zeggen: “Waar blijft de tijd?” Maar… dat gaan we niet doen! Maar je kunt het me nauwelijks kwalijk nemen dat ik, voordat ik het herlas, amper nog wist waar het ook al weer over ging.

Behalve wat fantastieke boeken voor de jeugd en uiteraard ‘De schrijvenaar van Thyll’, zijn debuut (zie mijn voorgaande recensie op de site van het NCSF: https://www.ncsf.nl/blog/2024/04/12/peter-schaap-de-schrijvenaar-van-thyll/), was Peter Schaap nog niet echt bekend in de Nederlandstalige fantastieke wereld. Maar dat ging zeker en vast nog veranderen met bijvoorbeeld de Wolver trilogie. Ik was en werd een fan!

Peter’s oeuvre is in al die jaren, tot nu toe, behoorlijk uitgebreid. Al zijn uitgaven passen inmiddels op een (of misschien wel twee) flinke boekenplank. Ondanks het feit dat ‘Ondeeds de Loutere’ op de tweedehandsmarkt nog wel verkrijgbaar is, was het een mooie geste van Spatterlight om de eerste twee boeken voor volwassenen van Peter te laten herverschijnen, met een nieuwe omslag én, een door Peter zelf, herziene tekst. Een korte inleiding…

Ondeeds de Loutere woont als kluizenaar in een grot in het Alerwoud. Na langdurige aanroepingen en een maand vasten ontving hij een louteringsvlammetje van de heilige Sinte Agnese van Valtherheerde. Hij koesterde het vlammetje in de kom van zijn hand, maar kon zijn fysieke en enorme honger naar voedsel niet stillen. Hij peuterde een ogenblik in zijn neus. Het leverde hem een bescheiden voorgerecht op, maar voldoende was het niet. De knollen in de grot, moesten gekookt worden, maar het droge brandhout was op. Het louteringsvuur! Hij vroeg vergiffenis aan Sinte Agnese en hing zijn kookpot boven het louteringsvuur. De rapen waren gaar, maar het vuur van Sinte Agnese was gedoofd! Als zijn nood en wanhoop het grootst zijn, dan is de redding nabij. In zijn grot verschijnt Pan die hem hulp beloofd in ruil voor een kleine wederdienst. Pan is een demon met hoorntjes, hoeven en een pijlstaartpunt. Ondeeds weigert natuurlijk, maar heeft uiteindelijk geen andere keus.

Dat was een beknopte versie van het eerste deel van ‘Ondeeds de Loutere’, een Fantasy met prachtige vondsten en onderkoelde humor. Hoop maar dat het je aanspreekt! Een queeste zonder weerga. Leuk! En net als ‘De Schrijvenaar van Tyll’, een must om voor het eerst te lezen, of (net als ik) nog maar eens te herlezen!!!

Jos Lexmond

Peter Schaap – De Schrijvenaar van Thyll (FA)
Spatterlight, Amstelveen (2023)
Omslag: M.J. ter Brughe
216 pagina’s – € 14,99
Verkrijgbaar via Amazon: https://www.amazon.nl/sk=De+schrijvenaar+van+Thyll&dc&ref=a9_asc_1

Peter Schaap is een van Neerlands groten op het gebied van fantastieke schrijvers en daarbovenop is hij een niet onverdienstelijke muziekmaker. Zijn grootste hit ‘Adem mijn adem’, kennen we natuurlijk allemaal, waarbij het meezingen van het refrein absoluut geen punt is! Buiten dat nummer heeft hij natuurlijk heel wat meer muziek gemaakt, waarbij zijn grootste triomf de uitreiking van de Zilveren Harp in 1976, wel mag zijn.

Maar… uiteraard zijn wij toch wel meer geïnteresseerd in zijn schrijverijen. Hij begon in de jaren zeventig met de productie van jeugdboeken, waaronder ook fantastieke titels zoals onder andere: ‘Prinses Esmarijntje en de wensdiamant’ (1975), ‘De floepstengel’ (1976), ‘Het Opmeneertje’ (1976) en: ‘De frietmobiel’ (1976). Maar hij debuteerde in 1987 met ‘De Schrijvenaar van Thyll’ en dat was wat mij betreft een klapper eerste klas. Dat bleek ook wel, want in 1988, tijdens de Eurocon in Budapest, kreeg hij daarvoor de Euro-Award uitgereikt. Het werd het begin van een indrukwekkende reeks van SF en Fantasy voor jongeren, Young-Adults en volwassenen. Met een dergelijke rij in de boekenkast, kan je niet anders dan trots op jezelf, en wat je bereikt hebt, zijn. Nog maar een paar dagen geleden kondigde hij deel twee van ‘Zam de fikser’ aan: ‘Zam en het Geheim van de Wereld’. Hij is inmiddels zevenenzeventig en gaat nog steeds als een sneltrein!

‘De Schrijvenaar van Tyll’ heb ik, sinds het voor het eerst verscheen in 1978 bij Meulenhoff in de
SF, Fantasy & Avontuur reeks, nummer 243, niet meer gelezen. De recollectie hiervan was dus niet meer te vinden in de grijze krochten die je mijn hersenen noemt! Niet dat ik er geen zin in het herlezen had, maar tegenwoordig kom ik alleen maar aan het herlezen van ‘oude’ titels toe, als ze opnieuw (en zoals deze in een geheel nieuw jasje) uitgeven worden bij een nieuwe uitgeverij. Spatterlight, de uitgever uit Amstelveen, meer dan bekend van alle Jack Vance uitgaven (ook diegene die niet eerder vertaald en uitgeven waren in Nederland), had het plan opgepakt het debuut en het tweede boek (daarover iets later meer) van Peter Schaap opnieuw uit te geven. Inderdaad dus met een geheel nieuwe look én een herziene tekst van Peter zelf. Op mijn vraag of we meer van Peter zouden kunnen verwachten, zoals bijvoorbeeld de ‘Wolver’ trilogie (waar ik een grote fan van was), kreeg ik te horen: “Misschien later.” We houden dus hoop!

De hernieuwde kennismaking was er dus een van verrassing en wederom genieten. Het was een originele Fantasy en dat is al heel wat. De meeste Fantasy zijn tegenwoordig klonen van een hele hoop voorgangers en kunnen me amper nog boeien, maar deze stond bol van de vondsten. Kortom… een roman met internationale allure, helaas gevangen in het Nederlandse. Het heeft an sich niets met Jack Vance van doen, maar heeft toch een beetje de signatuur van Cugel de Slimme in zich. Een schelmenroman dan? Nee… gewoon een Nederlandse auteur, die zelf is opgegroeid met Jack Vance, daar wat van geleerd heeft, maar er een eigen draai aan gegeven heeft.

Dus… mocht je het debuut van Peter Schaap destijds gemist hebben, dan zou ik zeggen: Laat je niet weerhouden! Trouwens… wel al eens gelezen… laat je toch niet weerhouden. Het is (andermaal) genieten!!!

Jos Lexmond

*SF in de polder
In de polder 5
EdgeZero Publicaties (2023) € 16,35
Samenstelling: Mike Jansen
Omslag: Mike Jansen/Tais Teng
Redactie: Laura Scheepers, Mike Jansen, Finn Audenaert
Verkrijgbaar via Amazon

Een nieuwe, en ditmaal, forse loot aan de ‘In de polder’ boom. De vijfde alweer en hopelijk niet de laatste. Mogelijkheden genoeg nog, zou je zeggen. Maar nu ‘Harde SF’. En SF kan mij niet hard genoeg zijn! Ditmaal zeventien lange en minder lange vertegenwoordigers waarvan de selectie streng was. Er zijn namelijk internationale ambities. Ik mag aannemen dat die niet ophouden bij de Vlaamse grens, maar verder rijken. Kleine en grotere plassen over? Zelfs meer dan de helft van de ingezonden verhalen kwamen niet door de ballotage. Dat schept verwachtingen, hoge verwachtingen! Laten we voor ons zelf eens kijken of het wat geworden is én of het inderdaad internationale allures heeft!!

– Tais Teng – Een knipmes met zeven kerven (SF)
Telefunken in Eindhoven is welhaast vloeken in de Philipskerk! En ‘Geen gezeik, iedereen rijk’, is meer dan prachtig. Het bracht bij mij een luide lach teweeg, die vrij lang aanhield!
– Mike Jansen & Maarten Luikhoven – Stervissers (SF)
Vrijmoedig verhaal over vrijbuiters die door het heelal freewheelen. Ze stuiten op een alien en leren ermee communiceren. Vrijwel in vrijheid zijn beide filibustiers vrijgevig. Pracht van een verhaal wat amper vrij geïnterpreteerd kan worden!
– Roderick Leeuwenhart – De NEED (SF)
De NEED (The Northren European Enclosure Dam) is een toekomstig Deltaplan. Door de Noordzee aan twee kanten af te sluiten van Frankijk tot Engeland en van Schotland naar Noorwegen kan de stijgende zeespiegel afgewend worden en het Noordmeer ontstaat. Architect Joakim Groeskamp krijgt er een standbeeld voor, maar… er is iemand die het daar niet mee eens is. Prachtig en megalomaan ziltpunk idee, wat best nog wel eens zou kunnen werken.
– Kelly van der Laan – Hongerig vuur (SF)
Ongezonde lui in een ongezonde omgeving. Remi is gevlucht en heeft zich verstopt in Arnhem. Een bot met een boodschap voor haar weet haar te vinden. Maar wil ze er wel iets van weten, wil ze überhaupt nog wel iets weten van haar verwoeste thuiswereld? Mooi verhaal met herinneringen om mee te dealen!
– Johan Klein Haneveld – De smaak van aardbeien (SF)
Een geheim agent werkt zich omhoog in een overstroomde flat in een overstroomd Delft. Hij is onderweg met een missie en worstelt zich door restanten huisraad. Mooie sfeertekening en oplopende spanning! Reeds eerder verschenen in ‘De laatste verkenner’ en op de ‘Futurist’ (2018).
– Rob Geukens – Babbelaar (SF)
Alles draait om communicatie. Zeker in een stad met zovele nationaliteiten is communicatie essentieel. Babbelaars, die wel een tiental talen en dialecten beheersen, tolken zich het heen en weer, tot…
Prachtig rauw verhaal, waarin alles draait om elkaar te verstaan!
– Charles van Wettum – De laatste kuil (SF)
Charles van Wettum schotelt ons een fascinerende verre toekomstverhaal voor. Met entropie, singulariteit, vechtend met de Sovjets én de totale mensheid (afkomstig van de aarde), met andere entiteiten om de koelste putten in het universum. Prachtig én vervreemdend!
– Eowen Valk & Mike Jansen – Helwereld (SF)
Een reinste Space Opera verhaal met alle ingrediënten erin om het een hele goede te laten worden. Een luxe cruiseschip, een crash met een klein aantal overlevenden, een ijsplaneet én… uiteraard kwaadwillende aliens. Als daar geen pracht van een verhaal van te maken is… dan weet ik het niet meer!
– Peter Kaptein – Zoutwaterleidingen (SF)
Uitmuntend verhaal van Peter Kaptein. Meer dan boeiend verteld vanuit het perspectief van Behrin, hoofdpersoon in iets wat een val lijkt waaruit niet te ontsnappen is. Prachtig verteld, waarin langzaam maar zeker de wereld waarin Behrin leeft, onthuld wordt.
– Joost Uitdehaag – Tulpenmanie (SF)
Een verhaal uit de tijd dat de klimaatproblemen opgelost en tot het verleden behoren. AI rekent er vrolijk op los, tekent én voorspelt. Pracht van een verhaal over bots, voorspellingen en het VOC archief!
– Jaap Boekestein – Naar de top van de Nederlandse berg (SF)
Jaap haalt uit met een wel heel erg fantastisch ziltpunkverhaal. Gevuld met een aantal knipogen, waar je met je ogen van gaat knipperen! De Naaldwijker watertoren, het planetarium van Eise Eisinga en weet ik al wat niet, komt voorbij. Leuk én… eh…, LEUK!!!
– Laura Scheepers & Edward van Egmond – De Vliegen en de Hollander (SF)
Verhaal over Nederlandse ontdekkingsreizigers die DRV 6 (Diep Ruimte Verkenner) op hun pad treffen. Het schip is verschillende malen gezien en ook weer niet. De kapitein en Mariëlla (waarom alleen maar voornamen gebruikt?) gaan aan boord! Mooi verteld verhaal met Vliegende Hollander elementen (maar dat hadden we al uit de titel kunnen halen), prettig gecombineerd met een horrorrandje.
– Frank Roger – De herintroductie (SF)
Mensen op het strand, mensen in torens in Nieuw Rotterdam en Nieuw Oostende. Herintroductie, een experiment? Versnelde loop van omstandigheden, die leiden tot… wat? Briljant verhaal alweer van Frank Roger!!!
– Eowen Valk – De strijd om Alecs rechten (SF)
Sasha is een demonstrant in een tijd waarin demonstreren verboden is. Zelf is ze al twee keer haar baan kwijtgeraakt door een werkdroïd. Ze is daardoor verbitterd, ook al omdat de politiek op het punt staat intelligente robots meer rechten te geven. Maar dan… Mooi verteld verhaal van alle tijden!
– Tais Teng & Roelof Goudriaan – De dag voor de Vergroening (SF)
Prachtig!!! Meer hoef ik er eigenlijk niet over te zeggen, maar… dat ga ik toch doen! Zonder twijfel (hoewel… nog twee verhalen te gaan) het mooiste, origineelste en meest verbazingwekkende verhaal tot nu toe! De veelheid van ideeën sloeg me met stomheid (niet dat ik normaal gesproken veel zeg tijdens het lezen, maar toch). Het plezier van het schrijven spatte ervan af. De aliens…, ah de aliens, magnifiek gecomponeerde wezen, met de meest wonderlijke ledematen en gaven! Plus… een geraffineerde oplossing voor problemen met aliens. Doe mij nog maar een portie hiervan!!!
– Dick van der Bij – Nieuw-Oostindië (SF)
Dick van der Bij voorziet de VOC te herleven op een nieuwe wereld, die nieuwe hoop lijkt te beloven voor de mensheid. Alle voortekenen lijken er in ieder geval op te wijzen… Mooi verhaal met een even mooie twist!
– Mike Jansen – Het diepteplan (SF)
Fascinerend en opwindend verhaal over Jannes, die een pak millennia oude documenten krijgt toegestuurd. Het start met een poging tot vertalen en… verder vertel ik niets. Maar… ik kan jullie verzekeren dat het verhaal je in zijn greep krijgt en je niet meer loslaat. Ergens heeft het iets van Eddy C. Bertin, maar zeker en vast iets van Mike Jansen. De enige vraag die voor mij overblijft is: waar komt die envelop met de millennia oude documenten vandaan?

Met de beste wil van de wereld, kan ik ‘SF in de polder’ niet anders, dan een meer dan geslaagde anthologie noemen. Prachtige variatie in thema’s en verhalen en, mijns inziens, meer dan geschikt om over de muur te gooien en te kijken wat het in de rest van de wereld ervan gaat vinden. Ik kan in ieder geval wel zeggen dat ik die exercitie met belangstelling ga volgen en hoop dat ik de reacties daarop mee zal krijgen!!! Vooral de reacties op Zitpunk van buiten onze landsgrenzen, daar ben ik absoluut benieuwd naar!!!

En nu… nu maar wachten op EdgeZero 2023? Denk het wel, maar… een nieuwe ‘In de polder’ mag natuurlijk ook. Wat maar eerder komt! In gespannen afwachting op alles!!!

Jos Lexmond

Adrian Tchaikovsky – Kinderen van de herinnering (SF)
Kinderen van de tijd 3
Iceberg Books, Amsterdam (2024)
Oorspr.: Children of Memory, Tor UK (2022)
406 pagina’s, € 24,99
Vertaling: Lia Belt
Omslag: Macmillan Publishers International Ltd./Michael van Zijl

Adrian Tchaikowsky is voor mij de SF Held van vandaag de dag. Halverwege de jaren tachtig, jaren negentig, was dat Vernor Vinge voor mij, die afgelopen week overleed aan de gevolgen van progressieve Parkinson. Ook helden overkomt dit. Triest!!! Reden te meer om, als ik in mei een weekje op vakantie ga, zijn boeken weer eens tot me te gaan nemen. Nog niets van hem gelezen? Ik raad het met liefde aan.

Maar goed… bovenstaand moest me even van het hart, zo hard trof het nieuws van zijn verscheiden me. Maar nu… Adrian Tchaikovsky ‘Kinderen van de herinnering’ de waanzinnig mooie afsluiting van de ‘Kinderen van de Tijd’ trilogie. Deze trilogie won in 2023 de Hugo Award voor beste serie en dat was niet voor niets. Bij geruchte (ik las het volgens mij op facebook) kreeg ik in de smiezen dat Adrian Tchaikovsky bezig zou zijn aan een vierde deel, wat heel goed mogelijk zou kunnen zijn (volgens mij), dus eens naarstig op zoek. Maar het enige dat ik vond was dit: https://www.risingshadow.net/book/65439-children-of-time-book-4 wat vrij magertjes was, mocht het waar zijn dat dit vierde deel in 2024 op de markt zou komen. Misschien toch een gevalletje: Whishfull thinking? Maar goed… kletskoek of waarheid… de trilogie an sich is al meer dan reden genoeg het aan te schaffen en er in te duiken. Let op dat je in de tussentijd af en toe eens adem haalt, anders loop je zeer zeker gerede kans om erin te verdrinken!!!

Het derde deel, zucht! Lang (nou ja… het leek lang) verwacht, nu gekomen. Ik was blij. Genoten van de eerste twee delen. Verwonderd, verbaasd, verdwaasd en vergenoegd! Ja… ik weet het, de superlatieven vliegen je om de oren, maar er zijn geen superlatieven genoeg om aan te geven, hoezeer ik van deze trilogie genoten heb.

Het meisje Liff, kleindochter van Heorest Holt, de oude kapitein die het schip, de Enkidu, van de aarde naar Imir bracht. Ze is nieuwsgierig en leergierig! En… haar lerares Miranda, die samenleeft met Fabian, die een telescoop heeft en naar de sterren kijkt. Het is zomaar een eiland van mensen in een onverschillige zee van een vreemdeling wantrouwende gemeenschap op Imir.

Miranda is een mens (met een hoofdletter M), een afstammeling van het volk van Kerns Wereld. Maar ook een samengesteld wezen, dat geestelijk bestaat uit alle bekende wezens van Nod, Kerns Wereld en Damascus. Het wezen is al samengesteld uit alle rassen die het in het verleden heeft ontmoet. Ze registreren en kopiëren de mentale toestand van hun gastheren en slaan het op in de erfelijke informatie die op atomaire schaal in hun celwanden is geschreven. Zodoende omvatten ze een veelheid van geesten.
Maar ook is ‘Kinderen van de herinnering’ het verhaal van de opkomst én de val van Imir en haar bewoners. Het is het verhaal van Liff én… nog heel veel meer, maar daar kan én wil ik verder niets over kwijt. Ik zou gemakkelijk de verwondering en bewondering kunnen vernachelen en dat ik het laatste wat ik zou willen. Beleef het zoals ik. Vergeet wat ik eerder zei en geniet!!!

Nog even dit. Nu deze trilogie van Adrian Tchakovsky gedaan is, hoop ik maar dat Iceberg Books gewoon aan de volgende begint. Wat te denken van bijvoorbeeld: ‘Final Architecture Trilogy!’ Ik zeg maar iets. Duid het mij niet euvel, maar dat lijkt me meer dan lekker. Iets anders van de man mag natuurlijk ook! Wat te denken van de standalone’s: ‘The Doors of Eden’, of: ‘Elder Race’, of misschien wel: ‘Alien Clay’. Doe maar wat, alles is goed!!!

Jos Lexmond

Fantastische Vertellingen 69
Stichting Fantastische Vertellingen, Nieuw-Vennep (Maart 2023)
129 pagina’s; prijs € 8,95 (jaarabonnement Nederland (4 nummers + Tjonge) € 33,95)
Samenstelling: Remco Meisner
Omslag: Jasper Polane
Verkrijgbaar op: https://shop.pr1ma.nl/

Als ik lees én schrijf over Fantastische Vertellingen 69, dan is het half februari. Ik ontving hem reeds een week of twee eerder. Toch staat er op de omslag: maart 2024. Staaltje tijdreizen? Staaltje vooruitzien? Staaltje beroepsdeformatie? Wie zal het zeggen. Hoe snel sommige recensenten ook zijn, zelfs ik zal weer de recensie af hebben voordat maart 2024 aan zijn einde toer is. Prachtige prestatie, al zeg ik het zelf!

Als immer openend (en sluitend) met een kleurrijke omslag, dit maal van de hand van Jasper Polane. Vrijwel meteen gevolgd door catoonesque humor van Gert-Jan van den Bemd (Leuk!!!). Op zijn beurt weer gevolgd door:

-Remco Meisner – Meyvistisch Melodrama (Illustraties van: Peter Erhardt)
Dat begint gewoon (niet gewoontjes) maar ontpopt zich allengs weer tot een verhaal in een alternatieve wereld. Alweer is dus mijn bibiotheekse brein van slag. Wat moet ik er mee? Opnemen in Fandata, of niet? De twijfels schoten van volmondig: Ja!, naar een nog iets volmondiger: Nee! Maar waarop gestoeld? Geen idee… maar gauw weer verder!!!
– Dolf Wagenaar – Het bewoonde huis (HO) (Illustraties van: Gidion van de Swaluw)
Indrukwekkend horror verhaal. Kamerlingen, kelderlingen, zolderlingen en daklingen. Allen wonen in een verlaten huis en dringen op den duur de oorspronkelijke bewoners het huis in… of uit! Prachtige horror. Simpel maar zeer afdoende verhaal. Aangenaam angstaanjagend!
– Oxana Langbeen – Elise Zoen (SF) (Illustraties: MOZ)
Wederom een mindblowing aflevering in de serie ‘Oxana’s Oxymoron’. Oxana heeft overal een oplossing voor. Zelfs voor benen van Izantra. Hoe simpel kan het zijn!
-Paul van Leeuwenkamp – Tijd voor geschriften (5)
Het vijfde deel alweer van deze prachtige (en door mij uitgespelde) reeks artikelen over tijdschriften in de Fantastieke hoek van het Nederlandse taalgebied. In dit deel de tijdschriften ‘Initiatief’ en ‘Drukwerk’. Van beiden heb ik er, bij mijn discutabele weten, er nooit geen in handen gehad. In Fandata staat slechts een tweetal nummers Initiatief en het eerste nummer van Drukwerk. Er is nog werk te verzetten, dat blijkt. Guido Eekhout en Julien C. Raasveld komen ruimschoots aan bod. Verbluffend wat er zich allemaal buiten mijn waarneming afspeelde op het tijdschriftenfront. Een mens kan nu eenmaal niet alles weten is hier een besmuikte dooddoener!
-Roos van der Velden – Multi-dimensionele-supersonische-lange-afstands-sprong (SF) (Illustratie: Ben van den Outenaar)
Gesprek tussen een vader (?) en een zoon (?), terwijl vader met zijn uitvinding door de lichtbaan van Xandros in de verre ruimte vliegt. Een essentieel gesprek, wel te verstaan. Leuk bedacht, maar ik mis iets. Misschien de essentie? Wat is het resultaat bijvoorbeeld?
-Max Moragie – Een werkelijkheid die staat als een huis (Essay)
Interessant essay over een interessant man: Jean Ray. Al veel (inclusief ‘Malpertuis’, maar lang geleden) van hem (en John Flanders) gelezen. Zojuist ‘Bizarre verhalen’ door Poespa van hem (hen) gelezen. Zie voor de recensie: https://www.ncsf.nl/blog/2024/03/02/john-flanders-jean-ray-bizarre-verhalen-diverse-genres/ op de site van het NCSF.
-Tais Teng – Na de begrafenis (SF)
Waanzinnig mooi verhaal! Het lijkt wel of Tais Teng (als dat al kan) steeds mooier gaat schrijven. Het vertelt een kolonisatieverhaal met een prachtige illustratie, die wel heel erg mooi zou staan op mijn muur (ware het niet dat er boekenkasten voor staan). Langzaam verdwijnen de stichters, over blijven de jongeren. De vlam dooft.
– Onder de indruk (wat vinden jullie ervan?)
Maar liefst 36 pagina’s beslaan de welhaast prachtige en weldoordachte recensies van: Johan Klein Haneveld, Finn Audenaert, Paul van Leeuwenkamp, Roderick Leeuwenhart, Remco Meisner, Charles van Wettum, Max Moragie en ondergetekende. Ik ken er veel van, recenseerde er zelf een paar en zou, de mij onbekende, blindelings op de beschrijvingen aanschaffen!
– Max Moragie – Tijd voor geschriften (6)
Bij wijze van verrassing… een deel van ‘Tijd voor geschriften’ door Max Moragie. Prachtig natuurlijk, deze persoonlijke inbreng in de machtig mooie reeks van Paul van Leeuwenkamp. In dit deel gaat het over het tijdschrift ‘Een slepende zaak’ door ene Peter van Kuyk! Alweer moet ik bekennen er nooit eerder van gehoord te hebben. Ook in Fandata is er niets van bekend! Ik heb hele hele verhaal gefascineerd tot mij genomen. Alweer een stukje kennis rijker over bijvoorbeeld een verhaal van Paul Harland. Ook de link met hem en Remco Meisner, was alweer een onthulling. Heel erg leuk, die stem uit het verleden. En… wat ik ermee ga doen? ‘Athene ‘77’ moet natuurlijk worden opgenomen. Het is gepubliceerd en hoort bij het totale oeuvre van Paul Harland. Meer info is gewenst. Rest mij slechts één ding!
– Finn Audenaert – Huwelijksgeluk (SF?)
Een Finn Audenartesque, toonde een zijregel. Een bijregel: Beroemdheden – nieuwsflits. “Wat moeten we hier nu weer mee”, sprak de bibliograaf, de handen in het weinige haar gewrongen. Is het een verhaal? Of niet? Even moest hij de nijging onderdrukken FV door de papierversnipperaar te halen. Het daarna weer in elkaar plakken was simpeler, dan die vraag beantwoorden. “Nachtje over slapen”, mompelde hij, radeloos, wezenloos, van Gend & Loos, daar was laatst een meisje loos… Het werden meerdere nachtjes!!!
– Guido Eekhaut – De eland (FA) (Illustraties: Gerd-Jan van den Bemd)
Guido Eekhaut schreef met ‘De eland’ en prachtverhaal. Prachtig, krachtig en origineelachtig. Of het fantastiek is? Geen idee. Het kunnen ook waanideeën zijn van de hoofdpersoon. Zie je… Guido maakt er een mindfuck van. Nou begin ik er zelf ook al over te filosoferen. Laten we het er maar op houden dat ‘De eland’ een fantastisch verhaal is!!!

Kortom… Fantastische Vertellingen 69 was, alweer, een geweldige ervaring en meer dan lezenswaardig. Voor elck wat wils en genoeg om over na te denken, althans voor mij. Welaan alles erover gezegd en geschreven hebbende… rest ons niets anders dan bij de brievenbus te wachten en smachten naar de volgende. Nummer 70 alweer!

Jos Lexmond