Robert Corvus – Sterrenbrug (SF)
(Sternenbrücke – Piper Verlag, München (2022))
Uitgeverij Macc, Rijen (2024)
343 pagina’s; prijs 23,95
Omslag: Jimmy Nijs
Robert Corvus, geboren onder de naam: Bernd-Otto Robker in 1972. Onder wat voor naam dan ook, hij was voor mij een totaal onbekende Duitse SF schrijver. Als ik nog steeds Perry Rhodan gelezen had, dan had ik hem wel gekend. Tegenwoordig maakt hij deel uit van het huidige team van schrijvers voor de reeks. Zelf heb ik de reeks gelezen tot ongeveer deeltje 1200 en toen was het niet meer te verenigen met het gezin, een steeds drukker wordende baan en met het lezen van ‘gewone’ boeken. Bovendien werd me bij mijn vaste boekwinkel, op een gegeven moment, bijna een jaar aan uitgaven in mijn hand gedrukt, omdat ik die een tijdje al niet was komen ophalen. Het was tijd om een keuze te maken. Perry Rhodan sneuvelde. Het gezin en werk was wel een hele rare keuze geweest. Jaren later heb ik de reeks nogmaals ter hand genomen, maar toen was ik inmiddels zoveel honderden delen achteropgeraakt, dat ik het nooit meer in zou halen en toen heb ik er maar een definitief punt achter gezet. Jammer, toch wel! Door de cycli, waardoor steeds weer nieuwe verhaallijnen werden toegevoegd aan de basis verhaallijn, bleef het interessant en verzandde niet in een immer doorgaande reeks waar nooit een end aan kwam.
Maar goed… Robert Corvus en Sterrenbrug dus!
Het verhaal begint met “Koning Yul genoot van de frisse smaak die zich met het openbarsten van de tros druiven in zijn mond verspreidde.” En dan denk je: Huh? Koning Yul? Ik las toch een Space Opera? Het eerste wat ik daarna deed, was nog eens de achterkant lezen om te zien of het juiste boek zich wel in de juiste omslag bevond. Dat was zo. Het ging over Yul Derbarra, maar even verder lezend, kwam ik erachter dat deze Yul zich in een droomalkoof in zijn Wenswereld bevond, een plek om de werkelijkheid te ontvluchten. Die werkelijkheid is een overbevolkte aarde en het feit dat hij zijn vrouw verloren is bij de explosie van een Sterrenbrug, waarbij het ruimteschip waar ze zich op bevond, in de hyperruimte verloren gaat. Yul bevindt zich in 2518 in Libreville in de Oostatlantische Confederatie in Afrika. De aarde wordt geregeerd door grote multinationals en de mensen hebben een balans-chip in hun hoofd, waarvan de kleur de sociale status aangeeft. Door het verlies van zijn vrouw en de moeilijke relatie met zijn dochter is Yul de zin in zijn leven kwijtgeraakt en keert geregeld terug naar de droomalkoven, waar in zijn Wenswereld zijn vrouw nog steeds aanwezig is. Yul Debarra is een arts en krijgt de mogelijkheid zich als boordarts in te schepen op de Pontifessa, een brugconstructieschip, die de Sterrenbrug moet gaan repareren. Het is een LDL (Langzamer dan licht), die er een kleine anderhalve eeuw over zal doen de plek van de ingestorte Sterrenbrug te bereiken. In de tussentijd slaapt de bemanning in cryobedden.
Als je dit zo leest wordt aan alle voorwaarden voldaan en zijn alle elementen meer dan aanwezig, om een interessant verhaal en een leuke Space Opera neer te zetten. Niet alleen dit alles maar ook een AI gaat een grote rol spelen. En… zal Yul Debarra zijn vrouw terugvinden?
Je gaat het allemaal zien en beleven! Het verhaal was meer dan leuk, maar had toch af en toe wat momenten waarop het verhaal wat inzakte en best wel eens slinger zou kunnen gebruiken. Ook had het een vrij behoorlijk Perry Rhodan gehalte. Maar over het algemeen mocht dat alles de pret niet drukken. Perry Rhodan vond ik, zoals al eerder gemeld, nooit heel erg vervelend, maar een mooi ruimteavontuur. Sterrenbrug was ook een mooi ruimteavontuur én het verhaal wordt netjes afgerond. Je moet er al te grote literaire verwachtingen van hebben, maar als ruimteavontuur fungeert het prima. Het leverde mij in ieder geval een aantal aangename uurtjes op!
Nog een ding… het zou voor Fandata handig zijn als alle Duitse gegevens opgenomen zouden zijn in het colofon. Nu moest ik die zoeken. Het was niet zo’n probleem, maar toch. Duitse uitgever, oorspronkelijk jaar van verschijnen… volgende keer graag wel doen. Misschien zijn er ook anderen die het belangwekkend vinden!
Jos Lexmond