EdgeZero. De beste Nederlandse genreverhalen uit 2021

EdgeZero-2021.jpg

EdgeZero. De beste Nederlandse genreverhalen uit 2021
EdgeZero Publicaties (2022) € 14,97
Omslag: Mike Jansen & Peter Kaptein/Tais Teng
Verkrijgbaar via Amazon.de

‘De beste Nederlandse genreverhalen’, moet eigenlijk natuurlijk ‘De beste Nederlandstalige genreverhalen zijn. Ik tel zo, in de gauwigheid, een drietal Vlaamse auteurs. Het is mierenneuken, dat weet ik, maar toch! Hoe dan ook… EdgeZero zet elk jaar weer de beste verhalen van het voorgaande jaar (nogmaals) op de kaart. De 2021 versie is alweer de zevende, waarin niet alleen de verhalen die in tijdschriften, bundels, dan wel anthologieën opgenomen zijn, maar ook een aantal die nooit eerder op papier verschenen, maar op het een of andere e-medium. Nergens anders en dat is wel even een frustratie verbijten en een groot gemis voor puristen van het papieren woord, als ik. Gelukkig is er een medium als EdgeZero, die dit gemis enigszins tenietdoet en het leed verzacht. Dit jaar een selectie van 24 verhalen van de, in totaal, 113 ingestuurde verhalen. Maar eigenlijk verdienen ze alle 113 een plaats, maar dan zou je wel een hele dikke anthologie krijgen.

Om bij het begin te beginnen, en waar in het algemeen aan voorbij gegaan wordt (door mezelf incluis), de omslagillustratie. Uiteraard van Tais Teng, en duidelijk als zodanig te herkennen. IJselijk goed!!!

– Mike Jansen – Voorwoord
Hierin verwondert hij zich over het relatief lage aantal nieuwe schrijvers, dat geen verhaal instuurt. Is EdgeZero daarvoor nog te onbekend? Oude, met alle respect, namen, weten je wel te vinden. Geen probleem. Maar de nieuwe lichting… toch nog te onbekend? Nog meer aan de weg timmeren? Misschien toch meer verschijnen op sociale media? Hopelijk lever ik met deze recensie en bescheiden bijdrage aan de naamsbekendheid van dit prachtige EdgeZero!!!
-Tais Teng – Ruimtesteden twinkelen niet (SF)
Ik weet niet of ik het anders las, dan dat ik het in HSF 276 las, maar ik was in een lichtelijk melancholische stemming en ik vond het vast nog veel mooier dan toen in 2021. Alhoewel de recensie daar ook al uitmuntend was. Hoe dan ook… alweer een prachtig verhaal van een van onze beste Nederlandstalige schrijvers én illustrators. Een ware duizendpoot!!!
-Anaïd Haen & Django Mathijssen – De doorbraak (SF)
Geen idee hoe de plaatsing van de verhalen in deze verzamelbundel tot stand is gekomen, maar als Tais Teng de eerste plaats bezette bij de vakkundige jury, dan was ‘De doorbraak’ dus nummer twee geworden. Daar zou ik prima mee kunnen leven. (U merkt wel dat dit is geschreven, voordat bekend werd dat Johan Klein Haneveld met ‘Ontsnappingspoging’ de publieksprijs had gewonnen). Prachtig verhaal over het stellen van prioriteiten en jezelf wegcijferen. Geweldig dat het in EdgeZero staat, want anders had ik het nooit gelezen. Het behaalde namelijk de zevende plaats in de Waterloper 2021 wedstrijd. Je mag je toch afvragen hoe de zes andere waren, als dit al zo’n geweldig verhaal was.
-Plomteux, Isabelle – I’ll fly with you (FA)
Isabelle is wel het drukste bazinnetje wat ik ken. Wat zij allemaal niet doet, daar word ik alleen al moe van als ik eraan denk én… ik zit zelf ook niet echt stil. Het schrijven is voor haar iets van de laatste tijd. Het fantastische moet je evenwel in ‘I’ll fly with you’ met een zaklamp zoeken, maar er is wel degelijk magie tussen de regels.
-Dick van der Bij – Achter in de tuin 15.07 (SF)
Dick van der Bij schrijft niet veel, maar wat hij schrijft mag er zijn. Het verhaal verscheen eerder in ‘Poe in de Polder’ en het is meer dan terecht opgenomen in deze versie van EdgeZero.
-Maarten Luikhoven – Hout Hakken (HO)
In het zweet des aanschijns… Niets mis mee. Degelijk handwerk. Kort en onverwacht. Die zijn het leukst!
-Eowen Valk – Bloed in de sneeuw (FA)
Oog om oog, tand om tand, zou een goede subtitel geweest zijn. Een verhaal van mededogen en eer.
-Michael Blommaert – De vervanger (HO)
‘De vervanger’ behandeld een meermalen voorkomend thema, maar daar wordt het niet minder gruwelijk van. Michael Blommaert schrijft meestal in samenwerking, maar in zijn eentje kan hij er ook wat van.
-Guido Eekhaut – De glimlachende dode (SF)
Gefascineerd door de mogelijkheden van dit originele verhaal, buitelen de ideeën en toepassingen door mijn brein. Guido Eekhaut schrijft originele en ideeënrijke boeken, maar zijn korte verhalen mogen er ook zeer zeker zijn. Ik zie dit gegeven zomaar nog eens als boek verschijnen, of toch niet? Door de publicatie in EdgeZero het verhaal niet gemist. Mijn dank is groot!!!
-Johan Klein Haneveld – Ontsnappingspoging (SF)
Johan lijkt aan hetzelfde te lijden als ik: reclamehaat. Wel… lijden… ik haat het. Dat is ook de reden dat ik niet naar de commerciële zenders kijk (het is sowieso Troep!) en op de publiekszender mijd ik het, door zoveel mogelijk programma’s terug te kijken en zodoende de reclame gaps (die steeds langer lijken) te overschrijven. Johan daarentegen schetst wel een gitzwart scenario. Kan hij aan het reclamegeweld ontsnappen? IJzingwekkende horror een de terecht winnaar van de publieksprijs!!!
-Wendy Torenvliet – Heathcliffs ronde (HO)
Natuurlijk heb ik eerdere verhalen van Wendy Torenvliet gelezen én ik vond ze geweldig. Dit verhaal is ook weer prima en het einde… is om te zoenen. Het behaalde de tweede plaats in de Waterloper 2021, wat mij meteen ook weer nieuwsgierig maakte naar de eerste plaats.
-Rick Vermunt – Op de wadden waait het altijd (FA)
Rick’s deelname aan de Stilte wedstrijd van Godijn. In vermoede geen fantastiek in de bijbehorende anthologie, dus liet hem gaan. Hoe kan een mens zich vergissen. Mooi verhaal over spoken uit het verleden. Je jaagt op ze en ze manifesteren zich. Mooi ingetogen verhaal.
-Anaïd Haen – Poes haat (FA)
Meestal schrijft Anaïd Haen samen met Django Mathijssen, maar alleen kan ze dat ook heel erg goed. ’Poes haat’ is in aanvang over een Winnie de Poeh, die te plagen en te pesten is. Maar… er is een breekpunt… Het verscheen oorspronkelijk in ‘Poe in de polder’, dus las ik het eerder, maar met graagte nog eens!
-Jan J.B. Kuipers – De vis (HO)
Jan J.B. Kuipers schrijft unieke proza. Je moet ervan houden, of je wilt of niet. ’De vis’, een bezield stuk porselein, boosaardig in al zijn vinnen en duivels goed voor al zijn eigenaren. Vervloek de vis, eer Jan J.B. Kuipers. Prachtige horror, die ik zeker al eerder las, maar zeker geen straf, het nog eens tot me te nemen.
-Mike Jansen & Maarten Luikhoven – Tribunaal (SF)
Prachtverhaal!!! Maarten Luikhoven ken ik niet zo goed, maar van Mike Jansen weet ik dat hij in samenwerking kan excelleren en uitstijgen boven zichzelf. Ik wil veel, heel erg veel, van dit soort verhalen, want de internationale allure is zeer hoog te noemen. Ik ben wel benieuwd wat wie welke inbreng in ‘Tribunaal’ is.
-Kelly van der Laan & Wendy Torenvliet – Het water kruipt waar het niet gaan kan (SF)
Volgens mij een nieuw duo en dan meteen al een indrukwekkende dystopie. Een wereld waarin ik zeker niet zo willen leven. Een angstwekkende maar ook romantische 1984 versie.
-Django Mathijssen – De schone slaapster symfonie (SF)
Magnifiek verhaal, magnifiek verteld en magnifiek gecomponeerd. Intiem en klein, maar oh zo groots, verteld verhaal over grootse muziek en uiteindelijk vernietigend. Hoe komt de man erop? Misschien doet het me zoveel omdat ik een groot Texel liefhebber ben, die de stilte, weidsheid en compacte miniatuur Nederland zo kan waarderen en mijn hele leven al kan omarmen.
-Hay van den Munckhof – Madeliefje (FA)
Ik ken Hay van den Munckhof niet goed genoeg om te kunnen bepalen of ‘Madeliefje’ een typisch verhaal is voor hem. Ik denk het niet, maar je weet het maar nooit. Ik heb er in ieder geval van genoten. De grijns ligt nog op mijn lippen, als ik dit schrijf.
-Laura Scheepers – De verdwenen vrouw (SP)
Laura Scheepers was al een paar keer aangewezen als nieuw talent. Nu, in een vrij simpele whodunnit, uit de negentiende eeuw, weet ze een aardig bovennatuurlijke twist te geven aan het detectiveverhaal en kan ik zeggen dat ik minder voorspelbare verhalen heb gelezen.
-Jaap Boekestein – Gratie voor de Vaas van de Krijgsmaagd (SF)
Op verschillende locaties en bij diverse gelegenheden, zegt Jaap dat hij al 385.000 woorden over Sergio Wilhelm Wang-von Luhfthoven geschreven heeft en nog wel even door kan. Die heb ik zeker en vast nog niet allemaal gelezen. Gelukkig verschijnen deze verhalen te pas en te onpas, dus wordt mijn honger regelmatig gestild. Toch ben ik zachtjes aan zeer benieuwd aan het worden, hoe die 385.000 ons uiteindelijk gaan bereiken. Een oneindige rij van verhalenbundels trekken aan mijn geestesoog voorbij. Wel… we wachten maar ongeduldig af. Zelfs het herlezen van dit verhaal (slechts ± 1200 woorden tellend), verzoet het smartelijk als verliezen aandoende, gevoel. Snel Jaap… nieuwe dosis!!!
-Debby Willems – Glazen tellen (HO)
Een uitermate eng verhaal. Uiteraard eerder gelezen in ‘Poe in de Polder’ (komt nogal eens voor in deze anthologie), maar verscheen ook al in 2014 in Insomnia. Hoe dan ook… ontzettend eng verhaal over een monster. Fijn om te weten dat het op je wacht!
-Frank Roger – De wachtkamer (SF)
Tijdreisverhaal met een typische Frank Roger twist. Ik denk dat als ik dit verhaal zou lezen zonder te weten dat het van Frank was, dat ik het zonder twijfel aan hem zou toeschrijven. In het buitenland zijn ze ook dol op Frank. Vertalingen in het Fins, Chinees, Grieks of wat voor taal dan ook, komen regelmatig op Facebook voorbij.
-Paul van Leeuwenkamp – Gesynchroniseerde bezieling (FA)
Paul van Leeuwenkamp publiceert niet overdreven veel, maar wat hij publiceert, is de moeite meer dan waard. Dit verhaal verscheen eerder in ‘Ganymedes 21’. In die recensie schreef ik al: ‘Fascinerend goed’ en daar sluit ik me na deze herlezing graag bij aan.
-Kelly van der laan – Geen weerstand (HO)
Heel mooi en gevoelig spookverhaal. ‘Over een spook dat steeds sterker ging spoken’, schreef ik destijds in mijn recensie van ‘Poe in de Polder’. Dus… prachtig!!!
-Mike Jansen – De bron (FA)
Prachtverhaal dat gelukkig tot ons komt via EdgeZero. Indien dat niet het geval was geweest, waren we weer verstoken gebleven van dit topverhaal, dat de achtste plaats in de Waterloper 2021 behaalde. Dat was dan wel weer meer dan jammer geweest. Ik blijf me dan steeds afvragen wat de eerste zeven dan wel weer niet voor topverhalen moeten zijn geweest.

En… daarmee komen we weer aan het eind van een prachtig jaar van fantastieke verhalen. Ik ben benieuwd of 2022 ook zo’n top jaar zal zijn, maar daar moeten nog weer even op wachten. Maar als ik mijn ervaringen van dat jaar eens na ga, dan moet het welhaast ook weer een topjaar geweest zijn. Er wordt zoveel moois geschreven in ons landje, dat het Mike Jansen weinig moeite zal kosten er weer een hele (dikke) EdgeZero mee te vullen.

Jos Lexmond

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *