Nomade – Guido Eekhaut

Nomade.jpg

Nomade – Guido Eekhaut (YSF)
Clavis Uitgeverij, Hasselt – Amsterdam – New York (2019)
Young Adult
232 pagina’s; prijs 16.95
Omslag: Studio Clavis

Volgens inside information (van Guido zelf) weten we dat ‘Normade’ zich in hetzelfde universum afspeelt als ‘Enigma. Het geheim van de Kraken’, maar dan ver in de toekomst. Wat we dan ook meteen weten is, dat de mens dus niet in het zonnestelsel opgesloten bleef, zoals de situatie was, toen ik ‘Enigma’ uit had. Maar dat had ik al een beetje verwacht (zie mijn recensie van ‘Enigma’ op de site van het NCSF) en gelukkig is dat ook uitgekomen. Een vervolg op ‘Enigma’ staat overigens, alweer volgens diezelfde inside information, in de planning voor 2020. Nog even afwachten dus. Ik ben nu al meer dan benieuwd hoe dat verhaal zich zal ontwikkelen.

‘Nomade’ is dus een standalone in datzelfde universum. Als ik dat van tevoren niet had geweten, dan had ik dat achteraf waarschijnlijk ook niet geweten, maar was dat erg geweest? Nee hoor, helemaal niet. En trouwens… standalone? Het zou zomaar kunnen zijn dat er op ‘Nomade’ ook een vervolg komt. Als je jezelf in een bepaald universum op je gemak voelt (en dat voelt Guido zich blijkbaar) en je hebt een min of meer open einde geschapen… waarom dan niet. Ik zou er in ieder geval geen bezwaar tegen hebben, want ik heb me prima vermaakt met ‘Nomade’.

Rond pagina twintig werd ik aangenaam verrast door de analogie met het verhaal ‘De zeventien maagden’ van Jack Vance. Samen met ‘Freitzke’s beurt’, mijns inziens de allerbeste korte (lange) verhalen van Jack Vance. In ‘De zeventien maagden’ wordt Cugel ingehuurd als bewaker van een karavaan die met zeventien maagden onderweg is naar een klooster. Voor bepaalde rituelen is het absoluut noodzakelijk dat de maagden ook werkelijk maagden blijven. Maar als de karavaan bij het klooster aankomt, zijn de meeste maagden het niet meer en Cugel is in geen velden of wegen meer te bekennen. Prachtig verhaal en heb je het nog niet gelezen… absoluut doen. Ook ‘Freitzke’s beurt’ trouwens.

Maar terug naar ‘Nomade’. Aristide is een kind van de woestijn op een verre wereld. Hij is een barbaar in de ogen van stadsbewoners, die volop goden nodig hebben om hun bestaan te kunnen rechtvaardigen. In de woestijn zijn er geen goden. Je had ze niet nodig. Niemand kon het iets schelen wie de woestijn geschapen had. Die was er gewoon altijd al geweest. Karavanen met stadsbewoners trekken door de woestijn en Aristide kijkt naar de mensen en de meisjes. Er zijn geen meisjes in de woestijn, alleen maar mannen. Voor één meisje heeft hij dit keer wel heel erg veel belangstelling. Het meisje heet De Dame Anxil de Grooth Gerten. Ze is een hooggeboren dame die uit de gratie is geraakt bij haar familie en naar een klooster in het midden van de woestijn verbannen wordt. Aristide weet haar, met zijn kennis van de woestijn en de monsters die erin leven, te redden uit de handen van een paar soldaten die de karavaan bewaken en die de intentie hebben haar te verkrachten. Het is het begin van een serie avonturen die hen beiden door het heelal voert achtervolgd door haar familie en haar vertegenwoordigers.

Ik heb me prima vermaakt met het verhaal dat naar mijn menig ook een redelijk hoog Vance gehalte heeft. Er komt zelfs ene Vance in voor, die een soort van particulier detective is, maar ook Sturgeon ontbreekt niet. Heel subtiel. Op een gegeven moment bezoeken ze op Aarde een man, Oakwood genaamd, die in flat woont die vol met papieren boeken staan. Oakwood zegt: ‘Wees zo vrij om rond te kijken, maar raak ze niet aan. Ze houden er niet van aangeraakt te worden, behalve door mij.’ Iets verder: ‘Ik ben slechts een verzamelaar en archivaris van de kennis van anderen.’ Prachtig!
Een dingetje dat me verder nog opviel. Dan zijn we zo ver in de toekomst (overigens… geen idee hoe ver) en dan wordt er op aarde nog steeds gerookt?
Wat mij betreft mag er een vervolg op komen, want ik heb het idee dat Aristide en Anxil nog lang niet uitgereisd zijn en dat er in dit heelal er nog meer dan voldoende werelden te bezoeken zijn. Wat mij betreft een aanrader.

Jos Lexmond

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *