Auteur: Jos Lexmond

Bruno Lowagie – Onvoltooid toekomstige tijd (DIV)
Poespa Producties, Gent (2025)
341 pagina’s, Prijs: € 24,00
Omslag: Graphic Things – Johnny Bekaert
Voorwoord: Philippe Gijsels

Allereerst excuses dat het zo lang duurde, maar… er zat een andere, nogal dikke, anthologie voor (en dus in de weg) van Poespa Productions. Het ging over ene zekere Alice!

Bruno Lowagie! Steeds meer mooie schrijvers bemannen de muren van Poespa Producties en steevast worden ze in kloeke bundels uitgegeven. Zo ook deze Bruno Lowagie. Hij blijkt al sinds 2018 te schrijven, verschijnt voor het eerst in druk in 2020 en lijkt in 2023 door te breken. Sindsdien is het hek van de dam. Dat mag gezegd! In Fandata staan momenteel zesentwintig verhalen, maar ik weet niet hoeveel er wel al niet gepubliceerd zijn op het vluchtige net, op de site van O(ut) O(f) T(his) W(orld) bijvoorbeeld. Bruno (1970) heeft inmiddels al een heel, en bewogen, leven achter de rug. Daar gaan we het nu niet over hebben, maar zeker en vast meer over de prachtige bundel die voor me ligt en die ik de afgelopen tijd heb mogen genieten. Ik ga Onvoltooid toekomstige tijd bespreken en wel alle tweeënveertig verhalen, zelfs de niet fantastieke. Het voorwoord is gedaan door Philippe Gijsels, die ik helaas niet ken, maar mooie woorden overheeft voor Bruno en zijn boek.

Maar vooruit, niet langer getalmd, we gaan er aan beginnen!

– Victors dilemma (FA)
Victor treft een boek in de bibliotheek aan op een plek waar het niet thuishoort. Een ultrakort verhaal met een boodschap!
– Onvoltooid toekomstige tijd (SF)
Het titelverhaal van deze bundel is een intrigerend tijdreisverhaal. In de toiletten van een hotel verschijnt een zesjarig jongetje. Bruno weet hiermee een kloppend (er is geen speld tussen te krijgen) tijdreisverhaal te schrijven. Schitterend!!!
– Verlies jij ook tijd? (Geen fantastiek)
Prachtverhaal! Origineel en geweldig bedacht!!! Maar… geen fantastiek. Jammer!
– Black-out (SF)
Prachtige whodunit! De conversatie tussen het ruimteschip en de uiteindelijke moordenaar, blinkt uit in logica, waar ook al geen speld tussen te krijgen is. Uiteindelijk blijft er slechts één optie over. Briljant!!!
– Monodroom (Geen fantastiek)
Bijzonder gevoelig verhaal, belicht van drie kanten!
– Het verjongingselixer (Geen fantastiek)
Leuke grap én… leuk verteld. Maar niet meer dan dat!
– Snoepprijsje (Geen Fantastiek)
Een hele goedkope vakantie in een luxe hotel… dat bestaat niet. Dat blijkt!
– Het liefdeskind (SF)
Leuk verhaal! Vanaf 2040 was een natuurlijke zwangerschap niet meer mogelijk, maar… een design baby of een standaard baby… geen probleem! Eerder verschenen in: 9000 levens.
– Het streven naar geluk (SF)
Geweldig verhaal! Een man bedenkt een manier waarop mensen volledig, maar dan ook volledig, gelukkig worden. Maar… een gevalletje oorzaak en gevolg!
– Eenhoorn (SF)
Een vervolg op voorgaand verhaal. Het gevolg breed uitgelegd!
– Alles van waarde (FA)
Lieflijk verhaal met wat minder lieflijke randjes. Op een morgen wordt Stef wakker en is hij bezig een eenhoorn te worden. De hoorn zelf is magisch en, onder bepaalde voorwaarden, kunnen er wensen mee gedaan worden.
– Ze zeggen dat liefde blind is (Geen fantastiek)
Geen fantastiek, of… de ziekte moet verzonnen zijn. Ik heb geen idee!
– De tranen van Cyrano (Geen fantastiek)
Prachtig verhaal over liefde, onmogelijke en onbeantwoorde liefde én… smoke gets in your eyes. Helaas… geen fantastiek!
– Hoe ik zijn ouders leerde kennen (Geen fantastiek)
Subtiele vertelling, dat achteraf weinig subtiel blijkt te zijn.
– Zo vader, zo zoon (Geen fantastiek)
Leuk verhaal. L’histoire se répète!
– Er ligt een demon in mijn bed (HO)
Geweldig horror verhaal! Een man komt bij een stel jongens zitten, die bij een kampvuur zitten te drinken en elkaar griezelverhalen vertellen. Iedereen raakt stomdronken. De volgende morgen blijkt de man zich door het hoofd geschoten te hebben. Wat te doen? Mooi verteld, alsof Bruno zelf tussen de jongens hij het kampvuur heeft gezeten.
– Een plaksnor voor het leven (HO)
In eerste instantie is het een hilarisch gegeven, maar later wordt het toch serieuze horror. Ik kan er niet té veel over uitweiden, want anders vergal ik jullie het plezier van het lezen én de… Ik heb evenwel zeker mijn bedenkingen over het fantastieke deel van het verhaal. Zit ie () er echt achter? Voorlopig zeg ik ja!
– Dood van een buurtwinkel (Geen fantastiek)
Droef verhaal over de teloorgang van een buurtwinkel en daarmee een trend zet voor de hedendaagse maatschappij.
– De sterfelijke god (FA)
Vermakelijk verhaal over een god die geen vriendin kan houden. Uiteindelijk zet hij de stap en loopt binnen bij een zielknijper. Eerder verschenen in: Meer dan menselijk. Verhalenbundel (2023)
– Een oude hobby verleer je niet zo gauw (Geen fantastiek)
Verhaal over een vrouw die op het geld uit is van man en als ze genoeg van hem heeft, hem op een subtiele manier vermoord.
– De man die vervangen werd (Geen fantastiek)
Absurd verhaal dat wél grappig is. De gebruikte namen zijn namen die komen uit de fantastieke wereld, maar dan verdeeld over twee personen. Zoals Roger en Frank. Jean, Ray en een man die hij kende als Kremer. Mijn eigen naam (tweemaal) tegen te komen is vreemd, maar wel lollig. Ik heb mezelf nooit als dokter overwogen! Maar… ondanks dit alles… dus geen fantastiek.
– Trouwste vriend van de hond (Geen fantastiek)
Vermakelijk verhaal. Het leven bezien vanuit het standpunt van de hond!
– Blaffende honden bijten niet (Geen fantastiek)
Een gansterverhaal. Normaal gesproken heb ik daar niet veel interesse in, maar dit verhaal fascineerde me.
– Voor de liefde van moeder (Geen fantastiek)
En dan… een western! Een ietwat flauw verhaaltje, een niemendalletje zo gezegd. Gelukkig… dat het geen fantastiek is!
– Verdwijnende verwanten (Geen fantastiek)
Verhaal van een oplichtersscam. Een oude vrouw in een verzorgingstehuis, raakt steeds meer familieleden kwijt.
– De inktpot en de raaf (FA)
De inktpot en de zandstrooier van Edgar Allan Poe staan tentoongesteld, maar telkens is de inktpot en de zandstrooier vol. Wat heeft de raaf hiermee van doen? Leuk gedaan!
– De geschiedenis van de toekomst (SF)
Wout, een Vlaamse nerd, ofwel een wizzkid, legt de basis voor de toekomst! En… wat voor een toekomst!
– Digitorturen (SF)
Een wel heel erg duistere en dystopische AI wereld wordt geschetst! Ik vertel er verder niets over. Lees en huiver!!!
– Precies zoals hij het wenste (SF)
Ultrakort verhaal, waarin de gedachten van mensen door een uitvinding door robots gelezen en uitgevoerd worden. De schok is klein, je voelt hem al aankomen! Maar… toch leuk gedaan! Verscheen eerder in Weirdo’s 146 (2024).
– Codebrekers (SF)
Een alternatieve historie dat zich afspeelt aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Japan heeft geen atoombom op Nagasaki en Hiroshima te verwerken gekregen. De geschiedenis neemt een andere, interessante wending.
– Anna’s superkracht (FA)
Kleine superkrachten zijn ook superkrachten! Wat zijn die van Anna? Suggestief verhaal, edoch… ik ben meegegaan met de aanname! Eerder opgenomen in: De belofte. Out of This World wedstrijdbundel (2025)
– De ontdekking van muziek (Geen fantastiek)
Over het feit dat de muziek ontdekt is door Octavia.
– Cola en letterkoekjes (Geen fantastiek)
Vermakelijk verhaal over het jaarlijkse kerstspel en de perikelen daaromheen.
– Juno en Gust (Geen fantastiek)
Juno en Gust, verwaarloosde kinderen uit een gebroken gezin, gaan op zoek naar hun ouders.
– Ogen zo blauw (SF)
Luke knutselt in 2026 een drug, die hem in staat stelt op heel veel plaatsen tegelijk te zijn. Verder knutselende, weet hij de drug in zoverre aan te passen, dat hij maar (!) op twee plaatsen tegelijk is. Hij begint her en der kostbare spullen en geld te verzamelen, tot… hij gepakt wordt. Het verhaal vervolgd in 2043 en vandaar in 2057. De drug van Luke is uitontwikkeld en… Pracht van een verhaal met een dijk van een einde!!! Verscheen eerder in Fantastische Vertellingen 71 (2024).
– Stamboom (Geen fantastiek)
Toch wel een mooi verhaal over familie.
– Waar het verstand niet bij kan… (FA)
Met enige aarzeling heb ik bij dit verhaal Fantasy gezet. Maar dat ik het schitterend vind… daar is geen twijfel over mogelijk! O, wat had kunnen zijn!
– Het proces van de mensheid (SF)
Pracht van een SF! En… nog behoorlijk origineel ook! Einstein Philips is de uitvinder van de warpdrive. In een experimentele vlucht met de Prometheus, belandt hij op K’orr, waar hij zich vijf jaar kan voorbereiden op zijn rechtszaak. Verder vertel ik niets!!! Lees het zelf… en huiver!
– Het baken (SF)
Een verhaal dat 100.000 jaar beslaat, of… te onvoorstelbaar voor woorden! Dat is leuk, maar tegelijk te lang om in een verhaal van twaalf pagina’s te passen, waardoor het niet echt een verhaal is, maar meer een opsomming van belangrijke gebeurtenissen gedurende die 100.000 jaar. Is dat erg? Nee hoor, want het is een goed verhaal, dat verteld diende te worden!
– Uit de mist der middeleeuwen (FA)
Een verhaal met een einde dat je niet verwacht, maar ook een verhaal dat te zot voor, woorden is, maar… toch ook wel weer leuk. Ik kon er wel om grijnzen. Eerder verschenen in: Portulaan 157 (2024)
– Pretentie (Geen fantastiek)
Geen onaardig verhaal over een schrijver die alles gewonnen heeft en op zijn hoogtepunt stopt.
– Het leven, een oneindig verhaal (FA)
Een pracht van een afsluiter! Het is een verhaal van zoeken, vinden en doorzettingsvermogen. Zo’n belevenis gun je aan iedereen. Maar… vooral aan jezelf!

Welaan… tweeënveertig verhalen gelezen en beoordeeld! Twintig ervan geen fantastiek, dus nog maar een keer geteld om zeker te zijn dat het er echt geen eenentwintig waren, de helft. Maar nee en dus zijn een kleine meerderheid wel fantastiek. Waar ik dan evenredig blij mee ben, waaruit blijkt dat het er van mij best wel meer hadden mogen zijn, ondanks de kwaliteit van sommigen! Maar goed… het zij zo! De tweeëntwintig waren over het algemeen goed en een aantal meer dan goed! Afijn… dat kan je zelf bepalen door mijn bespreking door te nemen, dan wel de bundel aan te schaffen en het zelf dan maar te ontdekken.

Voor een volgende bundel (en die komt er vast en zeker) toch graag wat meer fantastiek! Een harde eis van iemand die eigenlijk niets anders leest!

Jos Lexmond

Brandon Sanderson – Survivalhandboek voor de spaarzame tovenaar. Hoe middeleeuws Engeland te overleven (SF)
Iceberg Books, Amsterdam (2025)
Oorspronkelijk: The Frugal Wizard’s Handbook for Surviving Medieval England (Dragonsteel Entertainment LLC, Pleasant Grove, Utah (2023))
414 pagina’s, € 27,99
Vertaling: Lia Belt
Omslagontwerp: Michael van Zijl
Omslagillustratie/illustraties: Steve Argyle, Dragonsteel Entertainment LLC

Brandon Sanderson is inmiddels een meer dan gearriveerd auteur. Hij debuteerde in het Nederlands in 2006 met zijn debuutroman Elantris, bij Meulenhoff en sindsdien is hij niet meer weg te denken uit de in het Nederlands vertaalde Fantastiek. Hij assisteerde Robert Jordan bij het vervolmaken van de Rad des Tijds reeks, nadat Jordan overleden was. Dat alles gebeurde op verzoek van zijn weduwe, Harriet MsDougall. En wat heeft Brandon Sanderson nou niet geschreven? Een heleboel. Op ISFDB kan je allemaal terugvonden wat hij in het Engels heeft gepubliceerd. Op Fandata.nl staan inmiddels zeventien vertaalden boeken en daar staan deze (die wordt vermeld zo gauw als de recensie af en gepubliceerd is) en Rebellie, die ik momenteel aan het lezen ben. Een behoorlijk deel van Brandon Sandersons vertaalde boeken komen trouwens inmiddels wel op het conto van Iceberg Books, waarvoor ze uiteraard een dikke pluim op de hoed verdienen!

Hij werd al twee keer genomineerd voor de John W. Campbell Memorial Award en al(!) zes keer voor de David Gemmell Legend Award in vier jaar tijd. In 2011 won hij die Award daadwerkelijk voor de The Way of Kings (Onvertaald), het eerste deel uit de Stormlight reeks. Die overigens geheel en al niet vertaald is geworden. In 2013 won hij een Hugo Award voor beste novelle voor The Emperor’s Soul, dat zich afspeelt in de wereld van zijn veelgeprezen debuutroman, Elantris.

Maar goed… laten we het hebben over Survivalhandboek voor de spaarzame tovenaar. Hoe middeleeuws Engeland te overleven. Gezien de titel is de aanname zo gemaakt dat het een Fantasy roman is. Maar… niets is minder waar. Uiteraard wordt de man wel wakker op een open veld in wat middeleeuws Engeland lijkt te zijn. Hij heeft geen enkele herinnering aan wie hij is, waar hij vandaan komt of waarom hij juist daar is. Toen hij tot zichzelf gekomen was, stond hij met zijn vuisten gebald in een gevechtshouding en de adrenaline gierde door zijn lijf. Hij stond op een verbrande plek in een gewas dat enkele centimeters hoog was. De verbrande plek was drie meter in doorsnee, maar de grond onder zijn voeten was niet verbrand en er was een vlak, met menselijke omtrek dat niet verbrand was. Om hem heen deels verbrande velletjes papier, waarop nog wel enkele regels te lezen waren. Een van de vellen bevatte de titel: Survivalhandboek voor de spaarzame tovenaar. Hoe middeleeuws Engeland te overleven. Vierde editie. Door Cecil G. Bagsworth III.

Dit was in het kort de inhoud van het eerste hoofdstuk, als ik dat zo mag noemen. Het sleepte me direct het verhaal in en liet me niet meer los. Maar verder ga ik er niet al te veel meer over vertellen, dan dat het verhaal dus geen Fantasy is, maar zuiver SF, of misschien ook wel Science Fantasy, gelardeerd met een stevige vleug Britse geschiedenis. Maar… waarom ik het als pure SF zie… dat ga ik ook niet vertellen, dat moet je zelf maar ontdekken!

Wat ik wel erover kwijt wil is dat ik het absoluut een ontzettend leuk, origineel, avontuurlijk én uniek verhaal vond, met een subtiele (en soms een wat minder subtiele) vorm van humor, waar ik ontzettend van hou! Dus… heb ik ervan genoten. Het las lekker weg, heb her en der behoorlijk gegrinnikt en was onder de indruk van de opbouw en afloop. Wat wil een mens nog meer? Een limited edition met bekende en onbekende grollen? Voor mijzelf hoeft het niet zo, maar wie er gevoelig voor is… Enjoy!!!

Jos Lexmond

Jasper Polane – Tussenruimte (DIV)
Quasis Uitgevers (2025)
270 pagina’s; prijs 27,00
Omslag: Petra Polane-Loijenga
Illustratie: Jasper Polane

Tussenruimte is een bundel met korte en langere verhalen over de Witruimte, maar dat niet alleen. Veelal sciencefiction, maar… niet enkel en alleen. Veelal goed, maar meestal nog een stukje beter dan dat. Lees en geniet, zoals ik deed! De verhalen:

– Door het Fluïde Woud (SF)
Een hovercraft zweeft over het Fluïde Woud het landschap veranderd constant. Het ene na het andere bemanningslid gaat dood of gaat overboord. Er blijft er maar één over. Intrigerend verhaal, maar… zonder echt einde. Wat gebeurde er toen? Verscheen eerder in: Ganymedes-24 (2024).
– Eer en glorie (SF)
Een oorlog op een kleine maan. Er zijn een vijftal supersoldaten onderweg om, hoe dan ook, een einde aan de oorlog te maken. Als de ‘Handelsreiziger’ dreigt te ontsnappen, kunnen de supersoldaten niets anders dan een atoombom gebruiken tegen het ruimteschip. De kosten zijn hoog! Verscheen eerder in Ganymedes-23 (2023).
– Euridi in de lage machine (SF)
Wat een vreemd verhaal! Maar wel heel erg intrigerend! Op het eerste gezicht verhaalt het over een vrouw die ontleed werd in een machine, na het vastlopen in een error. Het komt allemaal weer goed, al weet ik eigenlijk niet goed hoe. Het verscheen eerder in Fantastische Vertellingen 68.
– Tijdstremming (SF)
Een moordenaar, zich voordoend als een dronken vrouw, wordt gevangen in een tijdstremmer. De man die ze moest vermoorden, heeft haar door! Zo leeft ze een eeuw, terwijl de tijd voor de man gewoon doorgaat. Ze weet te ontsnappen en schiet de man alsnog in zijn been. Hij leeft 2,5 millennium in transtijd en daarna… Kort maar prachtig verhaal. Het verscheen eerder in Ganymedes-22 (2022).
– Chatboek (SF)
Briljant verhaal! David en Jenn ‘praat’ al zes jaar met Jenn door middel van verwijzing naar alinea’s in boeken in een bibliotheek van 30.000 boeken met 2.000 pagina’s. De verwijzing naar de alinea’s, vormt het volgende deel van de conversatie. Doel is om Jenn ‘Het geheim’ te ontfutselen. Wat dat geheim is… is onbekend. Pracht verhaal dat eindigt…
– Gegoten in brons (FA)
En nog een briljant verhaal! Ditmaal over Rodin, die met behulp de geest van Michelangelo, de grootste beeldhouwer wordt. Lees en huiver over zijn getormenteerde leven! Ik ga mezelf herhalen… Briljant!
– Zoeken naar Prometheus (SF)
(De superlatieven beginnen op te raken, maar…) prachtig verhaal. Door een simpele formule voor een serum (dat nooit kan werken) geplaatst op het internet, wordt de helft van de mensheid onzichtbaar en… de wereld veranderd. Filosofische vertelling waar Jasper behoorlijk over nagedacht heeft, dat zie je. Een detective (en een vroegere vriend) gaat op zoek naar Chris. Eerder verschenen in: Wonderwaan 34 (2015).
– Oefening in pijn (FA)
Een piano en bladmuziek. Meer is er niet én meer is er niet nodig. Op een piano te kunnen spelen is het wel een vereiste om te… !
– EVA16 (SF)
Een buitengewoon verontrustend verhaal. Wetenschapper Kate Breukel, werkt met plantenrassen om ze dermate aan te passen zodat ze kunnen gedijen in het gewijzigde klimaat. Is ze te ver gegaan? Zoals gezegd: Verontrustend!!! Eerder verschenen in: Welkom in de broeikaswereld, Uitgeverij Macc (2023).
– Bestand Nr. 192-A ter beoordeling voor opname in het archief van het Gilde van Conservatoren, die immer complete uitvoerige bewaarplaats van informatie en wijsheid (SF)
Je kunt het geen verhaal noemen én toch ook weer wel. Wat ook het moge zijn… het is in ieder geval: Intrigerend! Overigens… het behoort tot de Witruimte cyclus.
– Zonnereis (SF)
Zonder meer een mooi verhaal van een reis die in aanzet miljoenen jaren gaat duren. Wat ik mezelf afvraag is of de term ‘awesome’ dan nog wel bestaat? Het verhaal verscheen eerder als A Solar Voyage in Gargantua (Amerikaans tijdschrift) in 2023 en in Vonk Magazine 2 in 2023.
– Aad Advocaat (SF)
Geweldig, humorvol én luchtig verhaal. Aad heeft een winkel waar hij advocaat verkoopt. Iemand die één advocaat nodig heeft, meldt zich in zijn winkel. Als deze zijn vergissing door krijgt, lijkt hij geïnteresseerd te zijn in advocaat en blijkt hij na het proeven een liefhebber te zijn van T-Rex advocaat a € 1300,00 per fles. Voor Aad een gouden kans op gouden handel én een vakantie in Moldavië, dus zit er niets anders op dan een tijdreis te maken! Het recept om advocaat te maken, geeft er een extra dimensie aan.
– De cycloop en de zienster (FA)
Leuk fantastisch verhaal waarin een zienster wordt bedreigd door een cycloop. Ze stelt hem een vraag en als hij die kan beantwoorden, zullen ze trouwen. De cycloop gaat vertwijfeld op zoek naar het antwoord.
– De vrouw met het zwaard (SF)
Het tijdstip van het lezen van dit verhaal is bizar te noemen. Ik las De vrouw met het zwaard direct nadat ik het laatste verhaal van Alice. Nieuwe avonturen in Wonderland had gelezen. Ik zou het zelf nooit verzonnen krijgen! Dit verhaal van Jasper is dus ook een Alice verhaal en staat in dezelfde bundel. Mooi gedaan!!! Ik was wel vergeten dat ik het al in die bundel gelezen had. Hoe vreemd kan het gaan? Het wordt direct gevolgd door: Japperwokkig (Een gedicht van Lewis Carroll).
– Nessa (SF)
Nessa is ook weer een Witruimte verhaal. Ik las het eerder in HSF 282 (2023) en in Edge Zero 2023. Ik HSF 282 zei ik er dit over: “Jasper zou, wat mij betreft, acuut mogen stoppen met al zijn activiteiten (uitgeven uitgezonderd) en zich fulltime bezig mogen gaan houden met schrijven met misschien Witruimte als favoriete onderwerp. Hier, in deze uitgave van HSF, verhaalt hij in Nessa over Clinton, die naar 2800 voor Christus gelokt, van zijn bio computabele mogelijkheden ontdaan wordt en opsluiting in de diepste kerker in de Soemerische stad Uruk, zijn deel zal zijn. Hij weet echter te ontsnappen en vindt een veilige haven bij Nessa. Ontdaan van al zijn toegangen tot de functionaliteit van de Witruimte, leert hij het leven in Uruk te omarmen. Prachtig verteld. Verhalen die zich in de Witruimte afspelen verworden langzaam maar zeker tot een Saga én een illustratie van eigen hand. Jasper heeft onvermoede talenten!” en in Edge Zero: “Een met veel liefde verteld verhaal over een man die de DNA van een vrouw verkoopt en als beloning daarvoor naar het oude Mesopotamië gestuurd wordt. Uit nood geboren, schuilt hij bij een vrouw: Nessa. Magnifiek romantisch verhaal. Prachtig in zijn eenvoud.” Wat moet ik hier nu nog aan toevoegen? Er was in ieder geval niets over gelogen!
– In het nest van herinneringen (SF)
Het verscheen eerder in Sintel 7 (2023). Toen zei ik er dit over: “Jasper Polane heeft de gave van woorden en niet alleen zijn eigen woorden. Via uitgeverij Quasis stuurt hij de woorden van zichzelf en anderen de wereld in. In de wereld van dit verhaal herinnert Marson Jax, kapitein bij de politie, zich een relatie met de prachtige Lorena, of is het toch een dievegge, of… Herinneringen zijn als reclameboodschappen!” Begreep ik het toen wel? Of toch ook niet?
– Sluit de deal (SF)
In een alternatieve historie bestaat Utrecht als een paleis van keizer Casimir. Prins Magnus Wilhelmus streed tegen de Spanjaarden en als de prins terugkeert van de strijd, is er iets beslissends verandert. Prachtig verhaal van een alternatieve geschiedenis van de keizerlijke familie.
– Het begrip van de wereld (SF)
Wederom een Witruimte verhaal! Antha is uitverkoren om de nieuwe Almoeder te zijn. Al twijfelend, daalt ze af naar de grot en ondergaat het ritueel. Prachtig verteld met de bijbehorende twijfel. Magnifiek in verhaal gebracht!!!
– Tussenruimte (SF)
Als klap op de vuurpijl… het titelverhaal! Het lijkt wel of het allerbeste voor het laatst bewaard is! Tess Bisschop, een agent van afdeling selectie én… als ik het wel heb, een oude bekende uit een eerder Witruimte verhaal. Ze onderzoekt een inbraak in het British Museum in 1890, maar terwijl ze bezig is versplinterd de Witruimte. Een valstrik. Tess overleeft het niet en komt weer tot leven in een gekloond lichaam met een kopie van haar S-brein gedownload in 2233. Onderzoek is vereist. Evident! Schitterend Witruimte verhaal, waarin ook nog een bekende weer opduikt!

Met een zucht, niet van verlichting, maar meer van weemoed. Dat het over was! Prachtige bundel met een gemengd aanbod van verhalen. Een aantal al elders verschenen, maar dat vond ik absoluut niet storend. Ik lees dermate veel en mijn geheugen is dermate slecht, dat ik slechts in weinig gevallen een verhaal herken. Het heeft niets met dementie of alzheimer te maken, weest gerust! Hoe dan ook… Tussenruimte was een geweldige beleving. In mijn perceptie en in mijn aantekeningen die ik tijdens het lezen maakte, blijkt duidelijk dat alle verhalen die ik las meer dan goed waren. Slechts bij een er van ( In het nest van herinneringen) twijfelde ik meer aan mezelf dan aan Jasper. Vandaar kan ik met een gerust hart Tussenruimte aan bevelen als méér dan lezenswaardig! Doe er je voordeel mee!!!

Jos Lexmond

Alice. Nieuwe avonturen in Wonderland (DIV)
Poespa Producties, Gent, België (2025)
620 pagina’s, € 32,00
Samensteller: Finn Audenaert
Vormgeving: graphic things, Gent – Johnny Bekaert.be
Coverillustratie: Steven Van Hasteren
Te bestellen bij (of op): info@poespaproducties.be

De laatste zin in mijn recensie van Bang voor Spoken?, bestond uit: “Hoe dan ook… ik ben prima vermaakt! Doe maar nog wat meer!!!”. Nou… dat heb ik dus geweten! Ik kreeg Alice. Nieuwe avonturen in Wonderland en Onvoltooid toekomstige tijd van Bruno Lowagie tegelijk binnen. De bezorger had er een rood bolleke van gekregen. Alice woog maar liefst een dikke kilo! Te zwaar voor het mooi, om fijn te kunnen lezen. Ik vind dat de boeken die ik lees er ongelezen uit moeten blijven zien. Missie behoorlijk geslaagd, maar het kostte kruim. Maar goed! Eerst begonnen met Alice. Waarom? Geen idee! De keuze is altijd lastig met boeken die tegelijk binnen komen. Misschien met het idee, het kan maar gebeurd zijn. Zie hier onder voor het resultaat!

– Bruno Lowagie – Reflectie-infectie (FA)
Als spiegels geen reflectie meer hebben en hun omgeving, die ook verloren lijkt te zijn, dan is een raadsel op zijn plaats! Ultrakort verhaal, maar een prima begin!
– Johan Klein Haneveld – De dodo en de domineeszoon (Geen)
De domineeszoon suggereert andere dimensies, maar een suggestie is nog geen waarheid. Naar mijn idee geen Fantastiek!
– Frank Roger – Spiegeltje, spiegeltje (SF)
Hilarisch Frank Roger verhaal over spiegels die een andere waarheid vertellen dan de werkelijkheid. Of het echt hilarisch is, valt nog te bezien. Als de commercie zich ook al in je spiegels mengt, wanneer ontkom je er dan nog aan? Het verscheen eerder in: Weirdo’s 96 (2012)
– Alexandra Dingenauts – Paddo’s (Geen)
Zijn paddo’s werkelijk de oplossing voor al je problemen? Geen Fantastiek!
– Frank Beckers – Haiku
– Charles van Wettum – Alice in Kwantumland (SF)
Waanzinnig mooi verhaal, dat mag gezegd én ik ben er nog stil van! Na het lezen heb ik dit boek even weggelegd (geen straf, want het gewicht…) en heb het verhaal in mijn hoofd nogmaals afgespeeld. Het is een verhaal van verlangen, van hoop, liefde (oneindige liefde) en iets wat Alice meemaakte. Iets groots, iets onbevattelijks! Prachtig verteld! Dank dat Charles er is!!!
– Anna Mattaar – Wederwaardigheden van een Kollumer Kat (SF)
Verhaal met een bijzonder hoog Alice in Wonderland gehalte, maar met nogal wat extra’s. Er gebeurde veel. Heel erg veel! Maar de bedoeling van dat alles is me geheel en al onduidelijk! Misschien voor iemand anders?
– Finn Audenaert – Shoppen in de buurtsuper (FA)
Een vreemd, doch geen onaardig verhaal! Het zit nogal Alice-achtig (al is de achtergrond een buurtsuper) in elkaar. Als je het prettig vind om daar te converseren met je toekomstige schoonopa… dan moet je het zeker niet laten!
– Heleen van den Hooven – Alice en de Mor-Aal (FA)
Een Alice verhaal, zich afspelend in Spiegelland, waar het verlies van de rode sjaal van de rode koningin een crisis veroorzaakt. Het zou zomaar door Lewis Carroll zelf geschreven kunnen zijn!
– Jasper Polane – De vrouw met het zwaard (SF)
Prachtig Alice verhaal in een SF setting, waarin Alice in een testwereld in opbouw, haar eigen angsten te lijf gaat. Mooie aanvulling op het originele verhaal.
– Remi Lootens – Een wekkertje voor iedereen (SF)
Een werkelijk Alice verhaal, maar dat wel in een soortement van chaos in zich heeft en een hoop onlogica (lees: bullshit), waardoor het lastig leest. Maar… niet onaardig gedaan!
– Ruben De Baerdemaeker – Haiku
– Mike Jansen – Van de zee, gedroomd (Geen)
Prachtig verhaal! Na een bezoek aan een circus, wat een bijzondere ervaring, bleek te zijn, vluchtte hij in een droomwereld bij de zee. Het verhaal sluit geweldig aan bij het Alice universum, maar… met een erg unieke handtekening! Helaas geen fantastiek!
– Tais Teng – Vorpalzwaarden en de Zee der Tranen (FA)
Als gewoonlijk weer een briljant verhaal van Tais Teng. Alice is volwassen, getrouwd én… ze komt het Wonderland niet meer in. Mycroft Holmes, die later professor Moriarty blijkt te zijn, krijgt Alice zo ver dat ze weer eens probeert het Wonderland door de spiegel te betreden. Het lukt dit maal en is het begin van een enerverend verhaal! Mooie uitbreiding en voortzetting van het Alice verhaal! Eerder verschenen in HSF 284 (2023) en EdgeZero. De beste Nederlandse genreverhalen uit 2023 (2024).
– Jaap Boekestein – Tik tok, klik klak (FA)
Als je Tais Teng leest, dan is Jaap Boekestein meestal niet zo heel erg ver weg. Omgekeerd is dat ook nogal eens het geval! Jaap presenteert een wel heel erg afwijkend Alice verhaal. Stiekem vond ik het ook wel heel erg leuk! Ook de verwijzing naar een heel ander sprookje op het end!
– Ada Martens – Gejeremieer (FA)
Gejeremieer…precies, dat is wat het is! Een Alice in Wonderland verhaal, maar wel behoorlijk aan de saaie kant.
– Liesbeth Jochemsen – Kaboutersoep (Fictief recept)
– Ellen Kusters – Een hart voor bloemen (FA)
Een Romantasy met een vleugje Alice in Wonderland. Vreemd, want ondanks het feit dat Romantasy niet echt my ‘Cup of Tea’ is, fascineert het me wel. Alhoewel ik twijfelde of ik het als Fantasy zou mogen classificeren!
– Frank Beckers – De Poort naar de Toekomst (SF)
Een ultrakort tijdreisverhaal, met een logica waar ik nog wel eens een gedachte of twee aan zou willen wagen! De combinatie… SF, of toch Fantasy? Ik neig toch naar SF!
– Marius Vahlkamp – Als in een rode droom (FA)
Mijn eerste ervaring met Finn Audenaert schrijvend als Marius Vahlkamp (of mag ik dat toch niet zeggen? Het is toch een publiek geheim, niet?), en… het valt zeker niet tegen! Het is een vreemdsoortig verhaal, een soortement van droom, waarin alles mogelijk is.
– Nel Goudriaan – Het avontuur van Konijn en Haas (FA)
Een filosofisch verhaal wat goed in elkaar steekt. Konijn en Haas worden vragen gesteld en voor dilemma’s geplaatst.
– Anna López Dekker – Verzet… is zinloos? (SF)
Alice is opgestraald en probeert haar geest onder controle te krijgen. Ik vrees dat ik geen idee heb waar dit verhaal in hemelsnaam over gaat. Hopelijk jullie wel?
– Marleen Oosterbaan – Een straatkat uit Cheshire (FA)
Een verfrissend verhaal dat schatplichtig is aan Alice, maar verder een eigen leven leidt. Het is een verhaal over twee jongens, die een enorme honger hebben.
– Finn Audenaert – Onverbloemd (FA)
Een tijgerlelie en haar relatie hebben een sessie bij relatietherapeut Jos (een echte naam voor een relatietherapeut, niet?). Het blijkt dat er iets in hun relatie niet goed zit. Hoe dit op te lossen? Leuk!
– Remi Lootens – (FA)
Een wel heel erg apart Alice verhaal, over een cake die zich niet wil laten snijden en daarna, als het plotsklaps toch gebeurd is, zich niet wil laten eten. En… dat is niet het enige vreemde!
– Pam Hage – De Ekster en de marmelade (FA)
Alweer een Alice verhaal. Ditmaal gezien door de ogen van ekster. Het is een reis door het Wonderland met ontmoetingen die telkenmale discussies opleveren met a-logische elementen. Uiteindelijk…
– Nora De Baerdemaeker – Een duister kopje thee (FA)
Een ietwat kinderlijk verteld Alice verhaal. Ik neem aan dat Nora de dochter van Ruben De Baerdemaeker is. Ze was twaalf toen de dit verhaal schreef!
– Olbrechts, Alexander – Circus Mirabilis (HO)
Een moeder en haar kinderen. Altijd zal zij hen bewaren met haar leven. Een gescheiden moeder, gestalkt door haar man, met zorgen over haar kinderen. De kinderen zijn dat weekend bij haar en ze bezoeken een circus. Het verhaal heeft Alice kenmerken, maar weinig. Als een van de kinderen verdwijnt… Pracht verhaal, zoals gezegd, met een snufje Alice. Maar dan is niet storend, maar wel eng!
– Aysline McGrath – Glazuur (Geen)
Als je Alice (uiteraard van Alice in Wonderland) door elkaar mixt met een nieuwe setting, zoals Gent, dan krijgt je dit lieve verhaal, maar… geen fantastiek!
– Imke Vermeij – Fractie-advies (Gedicht)
– Ralph Mulder – Het aflopende klokje (FA)
Eerlijk moet ik zijn en dus… Dit is een behoorlijk irritant en onbenullig verhaal. Lisa is een vampier, maar dan weer niet! Van mij hoeven dit soort dingen niet!
– Hanneke Simons – Alice en het rijmwezen (FA)
Alice ontmoet een rijmwezen en leert hem (of haar) alle mogelijke (en wat mij betreft onmogelijke) rijmschema’s. Leuk gedaan, dat moet gezegd!
– Cecile Koops – Een kwestie van tijd (FA)
Tijd is een relatief begrip. Alice krijgt er in dit verhaal mee te maken. Geen onaardige vertelling.
– Marius Vahlkamp – Hump of dump? (FA)
Een filmopname in Wonderland van een western. Leuk verhaal met een erotische lading. Het is weer eens wat anders!
– Ruben De Baerdemaeker – Auditie (Geen)
Een meisje, Alice (wie anders) in een steeds surrealistischer wordend verhaal. Maar… geen fantastiek.
– Frank Roger – Oog voor detail (FA)
Een vreemd verhaal, wat iets is dat Frank wel toevertrouwd is. Deze vreemdheid heeft een fantastiek randje, hoewel ik er wel geen vinger op kan leggen. Een oogje in het zeil houden maar!
– Bruno Lowagie – Een kwestie van perspectief (FA)
Een kort Alice verhaal, waarin een conversatie tussen Alice en het witte konijn, afgesloten met een filosofische beschouwing.
– Thomas de Vries – De allervreemdste manier om aan je einde te komen (FA)
Alice en Cheshire Kat, proberen op de allervreemdste manier om aan je einde te komen. Dit alles terwijl Alice op een baby past, die een varkentje wordt als ie honger krijgt. Hoe veel vreemder wil je het hebben?
– Guido Eekhaut – De andere geschiedenis van de wereld (FA)
Alweer een prachtig verhaal van Guido Eekhaut. Hier een expliciet Alice verhaal, maar een met echo’s en flarden ervan die binnendringen in deze wereld, eisend dat hun toegang tot hier stabieler zou worden. Dat zou kunnen door de verhalen, die mijn buurman in zijn jeugd schreef, uit te geven. Een verhaal verfrissend tussen de vele Alice klonen.
– Martine Pauwels – De verloren prinses (FA)
Een vrij zwak verhaal. Het heeft letterlijk nauwelijks iets boeiends over zich!
– Luc Vos – Toch! (FA)
Een originele Alice setting en verhaal. Alice werkt in een kasteel, alwaar ze glazen uitstalkasten schoon dient te houden. De kasten bevatten beelden, een speeldoos en dergelijke. Telkens wordt Alice gestoord in haar werkzaamheden door een levensgroot konijn dat alle tijd heeft.
– Marius Vahlkamp – Een teken van leven (Gedicht)
– Alexandra Dingenauts – La vie en blanc et rouge (FA)
Aandoenlijk Alice verhaaltje, maar tegelijk ook een niemendalletje!
– Hervé Suys – Justin Case in Wonderland (Geen)
En… nog een niemendalletje, dat gelukkig eindigt in een glimlach. Maar… geen fantastiek!
– Eveline van Dienst – Wat mij toch ter (enorme) ore kwam (FA)
Een niet onaardig verhaal over een meisje dat na een feestje én alcohol, wakker wordt en eenmaal buitengekomen, alle mensen ziet met lange oren. En grote ogen! Volgens een medewerker van de buurtsuper heeft ze het syndroom van Alice in Wonderland. Er wordt geen oplossing geboden, dus ik twijfel of ik het wel fantastiek zal noemen. (Blijkbaar, heb ik toch een beslissing genomen!)
– Peter De Backer – Alice en het kraslotje (FA)
Een Alice verhaal met een moraal. Met zoveel woorden staat het er niet in, maar het is wel de bedoeling! Leuk? Valt wel mee!
– Frank Beckers – De zaal met 10.000 spiegels (FA)
Een als verhaal vermomd raadseltje. Wel een beetje een flauw en vooral oud raadseltje!
– Peter De Groot – Opkikker (FA)
Een niet onaardig Alice verhaal, wat eigenlijk helemaal geen Alice verhaal is! Maar… wat het dan wel is… Maar goed, Alice als beul? Onbestaanbaar!
– Bruno Lowagie – De liefde achterna? (Geen)
Een leuk verhaal, maar… geen fantastiek!
– Björn J. Keus – Wonderlands Museum van Waarheid (HO)
Eindelijk weer een griezelig verhaal. Alicia, de ware versie van Alice in Wonderland, is een demon die voor straf voor een maand naar de aarde is gestuurd. Ze kent de waarheid over sprookjes en is niet te spreken over wat mensen ervan gemaakt hebben. Bij haar straf hoort ook nog een beloning.
– José Vandenbroucke – Spiegelland… hoe het verder ging (FA)
Uitermate vermoeiend! Zelfverklaard vervolg van het Spiegelland, wat via niets tot niets leidt!
– Maarten Luikhoven & Paula Sheperd – Voor de rode spiegel (FA)
Duister Alice verhaal, waarin de koningin, in het duister van de nacht, haar leven overziet. Prachtig gedaan!
– Hay van den Munckhof – De vierde proef (FA)
Prachtig verhaal, dat in de vrije associatie wel wat met het Alice verhaal te maken heeft. Cilea is natuurlijk een anagram van Alice, maar… je kunt het ook helemaal los van elkaar zien en dan… Is het een verademing? Voor mij wel!
– Frank Beckers – Cryptopuzzel: Waar is Alice (Puzzel)
– Edward van Egmond – Jibberjabber (FA)
Een verhaal van een ontmoeting van Alice met Jabberwock. De vraag is natuurlijk wie er sneeft! Lees én huiver!
– Frank Roger – Slecht gesynchroniseerd (SF)
Geweldig verhaal van Frank! Man en vrouw aan een zwembad met andere mensen. Vrouw valt in slaap en als ze wakker wordt, is haar man weg. Wat te doen? Magnifiek verteld, en… geen speld tussen te krijgen!
– Beck Palmas – Konijnenjacht (SF)
Nu eens niet een Alice verhaal als een fantasy, maar als SF. Inpluggen in de digitale wereld, waar net zo goed konijnen zijn. De jacht is geopend! Leuk verhaal!
– Laura Scheepers – Alyssa (FA)
Een verhaal dat leest alsof de hoofdpersoon waanvoorstellingen heeft, maar in de werkelijkheid van Alice, zijn er talloze raakpunten met de wereld van Alice. Alsof de stof die de werelden scheidt, hier en daar dunner is. Leuk gedaan!
– Nele Callebaut – Nobody, Nowhere, Somebody Somewhere (Geen)
Zo’n beetje hetzelfde idee als het verhaal Alyssa, alleen zijn het hier wel waanvoorstellingen. Geen Fantastiek!
– Finn Audenaert – Alice en Skeleton Lode (FA)
Een alternatief Alice verhaal. Het fantastische karakter komt geheel en al ten goed aan Finn. Echt irritant waren de omgedraaide, of de achterstevoren, of de van-voor-naar-achter zinnen, die ik op een gegeven moment op hun waarde schatte én… oversloeg!
– Peter De Groot – De boekhoudersquadrille (FA)
Vreemd Alice verhaal, dat normaal overkomt op de dansvloer onder de zee. Geen idee waar het naar toe moet, maar het heeft met iets van dansen en boekhouden van doen. Onderwater! Gaat dit over dezelfde Alice?
– Ada Martens – Spelevaren op de Sillas en de Celadon (FA)
Als allerlaatste verhaal in deze anthologie is het geen onaardig verhaal. Het verhaalt van een tochtje over de rivier terwijl er eindeloos gepraat wordt door de welbekende pratende dieren, gelardeerd met de nukken van de koningin. Maar… niets nieuws onder de zon dus.
– Elsbeth Boom – Gebroken spiegels (gedicht)
– Frank Beckers – Cryptopuzzel: Waar is Alice? (Oplossing)

Na het laatste verhaal en gedicht tot me genomen te hebben, laat ik met een zucht van verlichting het boek dichtvallen. Ik laat het opiniestuk van Jean Paul Van Bendegem: Logica in Wonderland, Een Wit Konijn in Wonderland van Patrick Van de Wiele en De ware geschiedenis van Wonderland van Finn Audenaert, alsmede Biografie van Alice Pleasance Liddell (1852-1934), ook van Finn Audenaert, De Biografie van Charles Lutwidge Dodgson (1832-1898), alweer van Finn Audenaert, aan mij voorbijgaan. Ik ben behoorlijk klaar met Alice en kornuiten, dat ga ik eerlijk toegeven. Ik vond het TE veel. TE veel van hetzelfde. Uiteraard… er stonden een aantal schitterende verhalen in! Een aantal mooie en verrassende en verfrissende, die allen op hun manier iets toevoegden aan het Alice gebeuren en er een verdieping aan gaven. Maar… er stonden ook een aantal verhalen in die naar mijn idee helemaal niets toevoegden en gewoonweg Alice klonen waren. Een aantal van die verhalen hadden naar mijn idee in het geheel niet opgenomen moeten worden. Misschien lees je af en toe een zekere irritatie én… dat klopt. De bespreking van de verhalen doe ik tijdens het lezen en daar verander ik normaal gesproken weinig of niets aan als ik een en ander uit tik. Het geeft de sfeer en mijn gevoel weer van het moment. Ik heb er niets aan veranderd. Wat ik er op dat moment vond heeft een zekere waarde. Irritatie hoort daar zeker ook bij.

Een gewetensvraag! Had ik deze anthologie aan mij voorbij moeten laten gaan? Daar kan ik toch een volmondig NEE op antwoorden. Van de goede verhalen heb ik genoten. Ze stonden ook precies op de goed plekken om me door te laten gaan. Waren de mooie verhalen allen in het begin geplaatst, dan had ik de moed zeer waarschijnlijk op een gegeven moment opgegeven. Dus… hulde Finn. De plaatsing van de verhalen was perfect! Hulde ook voor de mooie uitgave. En… uiteraard aanbevolen voor eenieder die zich niet door mij wil laat beïnvloeden.

Welaan… ik ga met Bruno Lowagie beginnen. Ook 48 verhalen…

Jos Lexmond…

Auke Hulst – Tandenjager (HO)
Ambo/Anthos Uitgevers, Amsterdam (2025)
427 pagina’s, € 26,99
Omslag: Ronald Triebels/Pierre-Louis Pierson
Foto auteur: Mark Uyl

Prachtig boek en het verhaal is fenomenaal. Ik begin gewoon hetzelfde als ik de recensie van De Mitsukoshi Troostbaby Company begon, daar hoef ik alvast niets aan te veranderen! Wat nog meer hetzelfde is, is dat ik meer dan zeker van mezelf, uitsprak dat De Mitsukoshi Troostbaby Company sciencefiction was, maar zoveel meer dan dat. Bij Tandenjager is een analogie meer dan gemakkelijk te leggen. Natuurlijk is Tandenjager horror! Als er vampiers, of misschien liever bloeddrinkers, in voorkomen, dan is dat meer dan duidelijk! Maar Tandenjager is veel meer dan dat! Tandenjager is een verhaal over liefde en een verhaal over verlies en verslaving. Een verhaal over teloorgang en het onder doorgaan van een mens aan het leven en als van een bloeddrinker aan de dood! De wereld is rauw. Er wordt wel eens gesproken over de Eerste Wereldoorlog en de verschrikking in de loopgraven in Noord-Frankrijk, maar de tijd van de Napoleontische oorlogen moeten een welhaast net zo’n grote verschrikking geweest zijn.

Het verhaal opent op het slagveld van Quatre Bras in 1815. Modder, bloed, het kermen van menselijk en niet menselijke gewonden. Het schilderij wat geschilderd wordt is er een van pandemische proporties en al zou de bazuin van het einde van de wereld geschald hebben, dan zou geen mens er zich over verwonderd hebben. Het is de wereld van Vos Jacobs, tandenjager van beroep. Onder dekking van de duisternis zoekt hij de dodenstapels af. Vos zoekt gave tanden, bij voorkeur complete gebitten om er in Londen dure kunstgebitten van te laten maken. Die dag vindt hij een dode jongen met prachtige tanden, welke de zijne gaan worden.

Al vrij vroeg in het boek deze zin: “Zo is de mens, je mag er niet te veel van verwachten.” Het is een waarheid als een koe, die blijkbaar opgeld deed in de eeuw van de Napoleontische oorlogen, maar net zo goed in onze eigen tijd past.

Een prachtige beschrijving van sfeer Londen in de negentiende eeuw. De vervuiling, het zwerven van de meest aparte types door de nacht. Het verhaal van Vos met zijn moeder, jaagt mijn empathie tot naar recordhoogte. Niet alleen Vos met zijn moeder, maar ook met zijn vader. Welk een hulpeloosheid wordt hier ten toon gespreid en in welke woorden wordt het aan de wereld kond gedaan! De koude rillingen lopen me over de rug. De horror! De gotische horror, fantastieke horror welteverstaan is er nog niet, maar het verhaal boeit en intrigeert me mateloos. Voort, immer maar voort. Ik lees het verhaal per één hoofdstuk, per avond. Er gebeurd werkelijk te veel in een hoofdstuk om er meer dan een te kunnen behappen. Zoveel virtuoos taalgebruik, moet je rustig laten bezinken!

Even tussendoor… op pagina 130 stuit ik op “Kort verhaal van een aanmerkelijke Luchtreis en nieuwe Planeetontdekking”. Vos verslindt de tekst. Het is een anoniem reisverslag dat uit het Russisch vertaald is. Huh? Volgens mij is dit gewoon van Willem Bilderdijk en dus niks uit het Russisch vertaald. (lacht Auke nu?).

Vampiers, maar niet zoiets als Dracula, maar van een ander soort van mensenras, dat interactie heeft met het ‘normale’ mensenras. Die interactie is voor beide soorten van levensbelang. De gebetene en gezogene uit het ‘normale’ mensenras, wordt gezonder en leeft langer na het bijten. De vampier, of bloedzuigers, voeden zich met de ‘normale’ mensen. Je zou het een vorm van symbiose kunnen noemen, toch?

Ik kan oneindig doorgaan, het benoemen en extraheren van dit boek, maar uiteraard moet je het zelf in zijn eigen voorkomen nemen en genieten. Vooral genieten! Auke Hulst is een taalvirtuoos en een briljante schrijver die je met je haren (of in mijn geval, bij gebrek, aan mijn baard) door het verhaal heen sleurt en je niet meer loslaat tot je de laatste pagina, de laatste letter en leesteken gehad hebt en het boek dichtgeslagen. Je blijft woordeloos, bloedeloos en zonder adem achter. Zoveel indruk heeft het op je, op mij in elk geval, gemaakt. Tandenjager is de overtreffende trap van alle mooie fantastiek die ik sinds De Mitsukoshi Troostbaby Company gelezen heb en dat is nogal wat. Een zeldzaam prachtboek met een pracht, maar oh zo droevig einde! Tweemaal!

Jos Lexmond

Guido Eekhaut – Insomnia dromen. Een Victoriaanse thriller (SF)
EdgeZero, Rijen
312 pagina’s; prijs 13,98 (paperback), 18,98 (hardcover), 4,99 (e-book)
Omslag: Mike Jansen/Tais Teng
Illustraties: Onbekend

Insomnia dromen. Een verhaal waar ik (alweer) bijzonder benieuwd naar was! Maar… allereerst wil ik toch wel mijn verbazing uitspreken over de omslag. De illustratie van Tais Teng (niets mis mee natuurlijk), maar toch wel mooi, in zwart-wit! En dan de rug en achterzijde in sprekend (lees… schreeuwend) paars/roze, roze/paars, of hoe noem je zo’n kleur? Hij knalt ten opzichte van de voorkant van het boek, toch behoorlijk de boekenkast uit. Voorwaar geen probleem, zelfs voor slechtzienden, om hem er zo uit te pikken. Mag ik zeggen dat ik het op z’n minst vrij lelijk vind? Maar dat is mijn smaak, misschien zijn er anderen die het te gek vinden!

De laatste roman die ik van Guido Eekhaut las, Shadow Game (Mijn verzameling dode vrienden was zijn laatst verschenen boek, maar een bundel verhalen), dat was something completely different, zoals ik zonder enige twijfel durf te verklaren. Insomnia dromen is een paranormale steampunk detective, waarin H.G. Wells (jawel… die!) de hoofdrol speelt. In zijn speurtocht naar mysterieuze magiekers die de Britse samenleving bedreigen. Maar een jongedame kan de toekomst zien en de beelden die ze doorkrijgt zijn bijzonder voorspellend te noemen!

Het verhaal begint op het platteland van Engeland, waar een niet onbemiddelde Samuel Bottomsup (leuke naam) woont in zijn huis dat groot genoeg was om zijn aanzienlijke bibliotheek, grotendeels geërfd van zijn vader en grootvader, te bevatten en die Samuel ijverig uitbreidde. Hij was een liefhebber van esoterie. De oude kunsten, zoals dat wel een werd genoemd. Hij bezat landerijen welke tot halverwege de horizon reikten. Zijn pachters betaalden hem op tijd en buiten die inkomsten, investeerde hij in zaken die zijn boekhouders hem raden. Die investeringen hadden hem geen windeieren gelegd. Op een koude ochtend in december werd bij hem een brief bezorgd, waarin hij uitgenodigd werd om op 15 december aanwezig te zijn op het marktplein van Sampelwood om getuige te zijn van een belangwekkend persoon. Een soortgelijke brief zou bij een aantal belangwekkende personen in zijn buurt gestuurd worden. Bottomsup ging een week na ontvangst van de brief bij H.G. Wells, die ook een dergelijke brief ontvangen had. Na een genoeglijk samenzijn, maken beide heren, en ook andere genodigden zich op om aanwezig te zijn in The Silver Fox, de herberg in het centrum van Sampelwood. Op de aangewezen tijd staat een man. Het verhaal vangt aan en ik wil jullie een uitspraak van Herberg George Wells toch niet onthouden. Hij zegt: “De toekomst kennen is onmogelijk, want die bestaat nog niet. De toekomst ligt niet vast, want alles wat wij doen, beïnvloed die toekomst en kan de loop van van alle gebeurtenissen veranderen. Alleen een dwaas gelooft dat er geld te verdienen valt met die zogenaamde kennis.” Wat ik me afvraag of hier het zaadje geplant werd voor: The Time Machine? Buiten H.G. Wells komen we allengs ook nog ene Bradbury (Ray?) tegen!

Reeds in de Victoriaanse tijd had een man als hoofdinspecteur Dalton al het idee dat de mensen alsmaar dommer werden en de neiging hadden om volksmenners en vooral politici te geloven. Hoe actueel kon een tijdperk zijn en dat op de avond na de opmerkelijke en vooral voor eenieder zichtbare, ruzie tussen Trump en Zelenzky. In het verhaal wordt de werkelijkheid van nu, zorgvuldig overgebracht naar het Victoriaanse tijdperk en past daar naadloos in.

Ik mag zeker zeggen, dat ik meer dan genoten heb van Insomnia dromen, alhoewel naar mijn idee Guido het Steampunk universum in het verhaal wel hier en daar wat oprekt. Het zou toch meer op stoom gebaseerd moeten zijn. Het DBNL (Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren) zegt: “Subgenre van sciencefiction en fantastische literatuur dat, vaak op anachronistische wijze (anachronisme), een wereld verbeeldt waarin technologische hoogstandjes functioneren in de context van de 19de eeuw en de toenmalige stand van wetenschap en techniek. Deze was in hoge mate bepaald door de stoommachine; vandaar het eerste deel van de naam (steampunk)”. Maar goed… daar kan je nog al wat kanten mee op, dus wie weet kan het allemaal toch wel. Het is in ieder geval één ding dat zeker is dat Guido Eekhaut zich in elk verhaal en elk universum thuis voelt en zich niet in hokjes laat stoppen.

Zijn volgende boek zal dan waarschijnlijk (en ik weet het stiekem al) alweer compleet helemaal een ander verhaal in een ander universum zijn. Het gaat Hier hoor ik niet thuis zijn, dat in augustus als Rare Boekjes 68, bij Fantastische vertellingen verschijnt voor € 11,95. Nu al te bestellen! Zie: https://shop.pr1ma.nl/hierhooriknietthuis.html?id=313331547

Excuses voor de reclame. Ik kon het niet laten! Maar schaf in de tussentijd natuurlijk Insomnia dromen aan bij Amazon!

Jos Lexmond

Johan Klein Haneveld – De Handjeklap Machine en andere metafysische mysteries (DIV)
Uitgeverij Macc, Rijen (2025)
163 pagina’s; prijs 18,95
Omslag: Gidion van de Swaluw

Toen ik voor het eerst hoorde van het verschijnen van De Handjeklap Machine en andere metafysische mysteries had ik geen idee wat ik me er van voor moest stellen. Ook had ik, naar mijn idee, niet eerder gehoord van Anthonie Wander, die de hoofdpersoon is in alle verhalen in de bundel. Maar verhalen van Anthonie Wander verschenen eerder in diverse tijdschriften en bundels, maar die waren niet als zodanig voor mij in mijn geblesseerde geheugen opgeslagen en had ze destijds dus niet herkend. Was zeker niet geholpen heeft, was dat de naam van Anthonie Wander in weinig tot geen van die verhalen genoemd werd. Achteraf, geholpen door een lijstje achterin deze bundel, maar ook zeer zeker door Fandata.nl, valt alles op zijn plaats en zal ik zeker alles bij de juiste reeks in Fandata vermelden. Alles komt goed op den duur!

Terug naar de De Handjeklap Machine en andere metafysische mysteries. Ik was heel erg benieuwd waar de inhoud van deze bundel over ging en ik moet eerlijk toegeven dat ik na lezing van Wulk, het eerste verhaal, er toch wel enigszins vreemd tegenaan keek en zelfs twijfelde of het wel Fantastiek was (zie bij het verhaal zelf). Maar verder lezende in de bundel, kwam steeds meer het besef tot me dat De Handjeklap Machine en andere metafysische mysteries buiten briljant ook nog eens zeer origineel was. Nooit eerder las ik iets dergelijks (nou ja… de eerder verschenen en gelezen korte verhalen wel, maar daar viel het kwartje niet bij mij. Samengekomen in de bundel deed het dat wel!) en ik vond het prachtig! O ja… én buiten de fraaie omslagillustratie om wordt elk verhaal ook nog eens verlucht door Gidion van der Swaluw. Nog een reden meer om deze bundel aan te schaffen en te genieten!!!

Laten we de verhalen eens wat dichter bekijken!

1 – Wulk (FA)
Wulk is een schitterend verhaal, maar in mijn optiek, weinig Fantastiek, maar zoals gezegd… heel erg mooi verteld! Toch ga ik het als Fantasy opnemen in Fandata.nl, want de hint van Fantastiek legt de basis voor het boek!
2 – In spin (FA)
Dit verhaal is werkelijk prachtig. Het verscheen eerder in Fantastische Vertellingen 49 (2019) en in Ruisreizigers en andere verontrustende verhalen (2020). Helaas besprak ik destijds nog niet alle verhalen in een bundel of een tijdschrift, dus In spin, kwam ik niet tegen, maar nu… Een vroegere studiegenoot, Tormund, belt de anonieme hoofdpersoon. Tormund was er destijds getuige van de verdwijning van zijn dochter. Hoe haar terug te krijgen, én… waarvandaan? Magnifiek geschreven, vooral de manier waarop… En… hoogmoed komt voor de val!
3 – Dunne plaatsen (FA)
Dunne plaatsen verscheen eerder in het digitale magazine Vonk Magazine (2019). Maar daarna is het herschreven, naar ik aanneem, in deze versie. Marcus, een andere jeugdvriend, heeft een ontdekking gedaan. In het stadje waar ze wonen, ontdekte hij een ommuurde plek, waar geen toegang toe is. Waar je dus niet kan komen! Alweer een pracht van een verhaal, maar waar is Marcus? Dat zou ik toch wel willen weten!
4 – Portaal (FA)
Verscheen eerder op Bookstamel, een blogsite, dus… heb ik het niet eerder gelezen. Anthonie krijgt bezoek van professor Sybold Mozer. Hij deelt het complete verhaal van zijn bezoek aan de Noordelijke IJszee met Anthonie. Wat hij niet in zijn artikel daarover vertelde… Alweer een bewijs van poorten naar andere dimensies en/of parallelle werelden?
5 – Hink-stap-sprong (FA)
Briljant verhaal én nog niet eerder verschenen, althans niet dat ik net weet. Het ligt zeker in de lijn van de voorafgaande verhalen, maar de impact lijkt groter. Is groter! Het einde komt met een schok. Een korte, maar felle schok. Nogmaals… briljant!
6 – De gouden vrouw (FA)
Zoals alle voorgaande verhalen begint het in een cafeetje. Tegenover Anthonie zit een vrouw die een pakje voor haar deur vond met een briefje erop gekleefd, wat eindigde met: “Geniet ervan, Tom”. Maar… de vrouw kent geen Tom. Het is het begin van alweer een briljant verhaal! Het eindigt op een manier waar je nog een tijdje over na kon denken! Het verscheen eerder in HSF 282 (2023). Destijds schreef ik er dit over: “De gouden vrouw is een meer dan vermakelijk verhaal, dat zo geloofwaardig geschreven is, dat je het haast voor waar aan zou nemen. Leuk!!!”. In het grotere geheel is het nog leuker!
7 – Stralingsziekte (FA)
Met het verhaal dat vordert, vordert ook het idee dat niet alleen de verhalen, tot nu toe, briljant gevonden en verteld zijn, maar dat het gehele concept briljant is! Het vereist toch ook wel enige moed een dergelijke bundel uit te geven. Maar Theo… die is voor geen kleintje vervaard! In dit verhaal ligt ene Silvester Meiveen in het ziekenhuis aan allerlei apparaten. Hij is een wrak van vlees. Maar wat heeft Anthonie daar mee van doen? Het verscheen eerder in SF Terra 281 (2023).
8 – De handjeklapmachine (SF)
En weer een. Alweer een pracht van een verhaal. Na de eerste ontmoeting met Angelique, bouwt Anthonie een handjeklapmachine. Angelique heeft de gave om bij het handje klappen de nabije toekomst te kunnen voorspellen.
9 – Naar het paradijs (SF)
Een verhaal in de trant van deze bundel. Het staat als een huis. Een man aangetrokken door het Amazonegebied, heeft het DNA van de overleden Hans Bauer, maar heeft geen van zijn talenten en door zijn afwijkende verhaal is hij belandt op de gesloten afdeling van de psychiatrische inrichting. Hij vertelt zijn verhaal aan Anthonie!
10 – Sensory Deprivation (HO)
Een verhaal dat ik toch wel horror durf te noemen! Tinnitus! Een vorm ervan, heb ik zelf ook. Ik hoor een constante suis in mijn oren. Over het algemeen kan ik het behoorlijk goed negeren, maar soms… komt het in volle hevigheid opzetten. Snel maar weer wat lezen, zodat ik afgeleid ben! Hoor ik stemmen in de toenemende ruis? Eerder verschenen in Tjonge 11 (2017) en sindsdien stevig herschreven.
11 – Pixels (SF)
Pixels is duidelijk een verhaal dat de eerdere verhalen nog nauwer aan elkaar linkt! Met zijn proeven van verplaatsingen en het wijzigen van de eigenschappen, creëert Anthonie een niet te onderschatten probleem. Prima verhaal, echter… zonder een afgerond einde. Wordt vervolgd? Hoop ik!!!
12 – Door de spiegel (SF)
Een prachtige afsluiting van een reeks verhalen, die met elkaar gemeen hebben, dat ze uitgaan van andere dimensies en toegangen vanuit onze wereld, naar andere werelden en andere universa. Het wordt voor Anthonie Wander meer dan reëel, als er op een gegeven moment een spiegelbeeld van hem aanbelt.

In de eerste vier verhalen, waarvan ik aanneem dat ze op chronologische wijze gerangschikt zijn in deze bundel, wordt Anthonie Wander niet bij name genoemd. In het vijfde komt voor het eerst zijn achternaam ter sprake. Dat vond ik vreemd. Was het in eerste instantie niet de bedoeling dat er zoveel verhalen over hem geschreven zouden worden? Was het in eerste instantie steeds een andere persoon om wie het ging? Vreemd… maar nu is De Handjeklapmachine in ieder geval wel één geheel geworden met één hoofdpersoon met telkens een nieuw metafysisch mysterie en… ik was er gek op. Nog mooier… in 2026 verschijnt er een roman over Anthonie Wander bij uitgeverij Macc, geheten: Meester van het paradijs. Alvast iets om naar uit te kijken!!!

Jos Lexmond

A.G. Slatter – Het heksenboek van Ellie Briar (FA)
Oorspronkelijk: The Briar Book of the Dead (Titan Books, Bankside, London) – 2023)
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam (2025)
435 pagina’s, € 25,99
Vertaling: H.C. Kapersma
Omslag: Titan Publishing Group/DPS Design & Prepress Studio, Amsterdam/Shutterstock

Eenieder die wel eens een recensie, dan wel een bespreking, van mijn hand leest, zal inmiddels wel weten dat bij mij, Fantasy op de laatste plaats in het rijtje SF, Horror en Fantasy staat! Dat is niet iets van de laatste tijd, alhoewel ik die hedendaagse Romantasy romans, redelijk gruwzaam en afstootbaar vind! Nee… het is van alle tijden! Nu wil ik goede Fantasy absoluut niet uitsluiten. Zoals een Robin Hobb schreef, daar kon ik van kwijlen en de grappen en grollen van Fafhrd en de Grijze Muizer van Fritz Leiber, gingen er bij ook prima in. Ann McCaffrey en Ursula LeGuin waren meer voorbeelden van wat ik als leuke Fantasy beschouwde.

Dat dus gezegd (geschreven) hebbende was ik dus behoorlijk kritisch met de keuze van aanvragen van recensieboeken als het om Fantasy ging. De Australische A.G. Slatter, Angela voor intimi (denk ik), was me al eerder opgevallen toen haar Het lied van de zee (All the Murmuring Bones) in vertaling verscheen in 2023. Ik leende het boek via de bibliotheek om het in het brengen in Fandata.nl en zag toen eigenlijk al (hoewel het kwartje toen nog niet viel), dat het toch wel buiten het normale Fantasy aanbod viel en iets aparts was. Toen echter Het heksenboek van Ellie Briar verscheen, was er, wat mij betreft, geen enkele twijfel meer. Deze moest ik lezen! Daar zou ik geen spijt van krijgen! En… inderdaad… geen letter spijt gehad. Meer dan prima Fantasy!

Natuurlijk… het is Fantasy, maar dan een waarvan een heksengemeenschap er een is van ‘gewone’ mensen die toevallig een extra gave hebben en zich inzetten voor de gemeenschap, ook voor de niet-heksen, waar ze deel van uitmaken en in zekere zin ook leiding aangeven. Om die gemeenschap te laten floreren en beschermen met hun gaven. Voor mijn gevoel heb ik al eerder wel iets dergelijks gelezen, maar zelfs na lang peinzen, kom ik niet op schrijver, dan wel titel, dus laten we deze opmerking maar vergeten!

De heksenfamilie Briar runt al eeuwen het stadje Silverton en met twee oudere grootmoeders, wordt het tijd dat de volgende generatie klaar staat om het stokje over te nemen. Normaal gesproken zouden de familieleden worden verbrand vanwege hun tovenarij, maar de kerk laat de familie met rust zolang ze beloven de grens met de Donkere Landen, waar gevreesde wezens de scepter zwaaien, te bewaken. Ellie wordt opgeleid tot rentmeester, verantwoordelijk voor het stadsbestuur en het afweren van de aanhoudende interesse van de kerk. Wanneer haar grootmoeder plotseling overlijdt, neemt Ellies nicht Audra de positie van Briarheks op zich, wat Ellie in haar nieuwe rol stuwt. Ellie is een niet-heks, de eerste in driehonderd jaar die in de Briar familie geboren is, maar uiteindelijk blijkt Ellie toch wel over een gave te beschikken en wel die van dodentolk. Het is een nieuw vermogen om de doden te kunnen zien en met hen te spreken over het ontdekken van sinistere familiegeheimen, verhalen over verbrandingen, verloren gegane grimoires en kwade spreuken. Ze wankelt van de ene onthulling naar de andere, zoekt antwoorden bij de allang overledenen en wordt gedwongen te beslissen wie ze kan vertrouwen, terwijl een verwoestend plan dreigt alles te vernietigen wat de Briarheksen hebben opgebouwd.

Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Ik ben helemaal om wat Angela (A.C.) Slatter betreft. Ze componeerde een geweldig duister en grimmig spookverhaal over familie die is rijk aan geheimen, magie en de last van het verleden. Ik ga zeker De geheimen van de zee nog maar eens opzoeken (en uiteraard lezen) en ga maar hopen dat er meer van A.C. Slatter’s werk vertaald zal gaan worden! Want… waarom The Path of Thorns overgeslagen is… want dat heeft de Aurealis Award for Best Fantasy Novel 2022 gewonnen en was genomineerd voor Aurealis Award for Horror Novel 2022 en zat tussen beide wel vertaalde boeken in. De wegen des uitgevers zijn ondoorgrondelijk!!!

Jos Lexmond

Nico De Braeckeleer – Echo (FA)
Uitgeverij Phoenix Books, Temse (2025)
266 pagina’s; Prijs 19,99
Omslag: Christina Parker Smith/Designs by Lotte

Nico de Braeckeleer… wie kent hem niet? Ik zou het niet weten! Nou zal hij in België wel bekender zijn dan in Nederland en dan misschien ook bekender als scenarist van teveel om op te noemen. Als je op Fantastiek gebied gaat kijken, dan is hij heel erg betrokken bij Studio 100, alwaar hij jeugdboeken schrijft in de series: Mega Mindy, Het Huis Anubis, Rox en Nachtwacht. Maar ook bij reguliere uitgeverijen is hij meer dan bekend met reeksen als: Adem en Bron, Boe!Kids en Astrokidz, Het Kattenmeisje en Middernacht! Reeksen waar ik inmiddels in de loop van de tijd al verschillende boeken van heb gelezen én gerecenseerd. En verhalen, zowel voor de jeugd als voor volwassen, zijn in legio anthologieën verschenen. Hoe dan ook… je merkt… ik noem niet alles, want dat kom ik niet aan het recenseren van Echo toe. Maar dat Nico een bezig baasje is, daar kan niemand om heen.

Uiteraard is hij ook op volwassenen gebied bezig, maar… te weinig naar mijn zin. Slechts een tweetal, mij bekend. Nachtblauw (2008) en Enigma (2010). Ik dacht Nachtblauw al gerecenseerd te hebben, maar ik kan het, in mijn redelijk (!) georganiseerd archief, niet meer vinden. Gelukkig is aan de stilte op dat gebied een einde gekomen met het onlangs verschijnen van Echo!

Maar goed… genoeg van dit alles! Over naar het belang van de dag en dat is natuurlijk: Echo! Op de omslag staat mysterieuze thriller. Ja… dat is het, maar ook nog veel meer! Ik heb dagen nagedacht hoe ik deze recensie in moest kleden, want het is oh zo gemakkelijk om iets weg te geven en daardoor jullie bewondering én ook verbazing, gelijk als ik die beleefde, in een streek weg te gummen! Het lijkt erop alsof ik er uit ben, maar dat is eigenlijk niet zo. Ik twijfel nog steeds! Maar… dat kan ik blijven doen en dan kom ik, en jullie, geen steek verder. Ik ga dus (deels) vertellen zoals ik het beleefd heb. Ik heb namelijk een aantal aantekeningen gemaakt en die ga ik letterlijk overbrengen. Dus… zoals ik het las!

Ik ging er eens goed voor zitten. Het verhaal opent lyrisch! Het verhaal van het roodborstje is liefdebol verteld! Ik werd er door geraakt! Het vervolg van Yaro, het kindje dat Caitlin en Afram (haar man, geboren in Zuid-Afrika) verloren toen Caitlin nog maar zestien weken zwanger was, had én heeft een grote impact op hun beiden, wat het begin vormt van Echo.

De vertelling verdiept de personages van Caitlin en Afram, haar relatie met haar vriendin Naomi en de hypnotherapeut Esmee, verbreedt de basis tot er een solide bodem ontstaat, waar het verhaal op rust. Een en ander maakt dat ik in het boek gezogen wordt en het laat me niet los. Het bezoek aan de te koop staande belle epoque villa en dan met name de kelder en de scene die zich daar afspeelt is angstaanjagend. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk door de wol geverfd ben tegenwoordig en ik sta niet zo heel erg gauw te kijken van een verhaal, maar dit… huiveringwekkend!

Het is inmiddels een dag later. Gisteravond kon ik het boek niet wegleggen. Het werd maar later en later! Na het angstaanjagende hoofdstuk 6, moest ik me dwingen het boek weg te leggen, om me voor te nemen nogmaals bij hoofdstuk 6 te beginnen. Gewoon om te kijken of het echt zo huiveringwekkend was. En… dat was het! Goeie dag zeg!!! Heel erg eng én… dan zit je pas op een/vijfde van het boek!

Aan het eind van deze avond ben ik op tot ongeveer halverwege gevorderd. De gebeurtenissen dragen de echo van hoofdstuk 6 met zich mee en wringen zich tussen alle reten en kieren van het verhaal, de dreiging is voelbaar tussen de regels. Het verhaal sleurt me aan mijn haar door het boek heen. De spanning wordt steeds verder opgevoerd, het begint echt een beetje onhoudbaar te worden. Ik begin naar de ontlading te verlangen!!!

Het verhaal gaat nog verder, maar ik houd met de verslaglegging op! Ik wil niets weggeven! Uiteraard las ik nog een avond, de adem inhoudend, verder. Een onthutsende plottwist, gevolg door een tweede (weliswaar niet zo heftig als de eerste) veranderde alles waar je houvast aan had.

Het is knap zoals Nico mij bespeeld heeft! Hij heeft allerlei aannames in mijn hoofd geplant en tot wasdom later komen. Hij controleerde mijn gedachten compleet en duwde mijn hersenen die kant op, die HIJ wilde dat ze gingen. Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje verbaasd, omdat ik zo gemakkelijk te beïnvloeden was.

Echo is een briljant verhaal, wat uiteindelijk een paranormale, mysterieuze en psychologische thriller opleverde, die mijn leven drie dagen lang heeft beheerst. Hulde Nico!!! En wacht nu alsjeblieft niet weer zo lang! Ik wil graag heel veel meer moois én schokkend werk van je lezen!!!

Jos Lexmond

Verhalen Vertellers 7 (DIV)
Uitgeverij Macc, Rijen (2025)
255 pagina’s; prijs 19,95
Samensteller: Theo Barkel
Omslag: Tais Teng (Behorend bij het verhaal: Yana, waar de perziken rijpen)

Verhalen Vertellers neemt bij mij toch wel een speciaal plekje in! Waarom? Geen idee. Ik kan er niet echt een reden aan verbinden. Gewoon… een jaarlijks terugkerend fenomeen, waar ik ook elk jaar opnieuw naar uitkijk. Verhalen Vertellers, de zevende alweer. Onlangs is de eerste en de tweede editie, samen met twee verhalen extra (van Tais Teng en Johan Klein Haneveld) in één band verschenen. De eerste drukken… totaal uitverkocht. Dat wil toch ook wel iets zeggen, niet? Maar goed… de Zevende. Dat moet geluk brengen! En dat is ook zo!Naar mijn mening is Verhalen Vertellers 7 een van de beste edities ooit! De eerdere zes, daar had ik ook nooit te klagen over, maar deze heeft iets extra’s vind ik. Het is moeilijk te beschrijven wat het is. Hebben de schrijvers hebben nog meer hun best gedaan dan anders? Of wat… ik weet het niet, maar dat ik het fijn vond om deze anthologie te lezen… dat moge duidelijk zijn. Laten we de verhalen per verhaal eens nalopen en op hun merites beoordelen.

– Tais Teng – Yana, waar de perziken rijpen (SF)
Pracht van een verhaal bij de omslagillustratie. Na een dikke achthonderd jaar arriveert het generatieschip Akharin Amid bij Tau Ceti, waar de enige bewoonbare planeet is gesitueerd. Aan boord een artiest die met zijn kunst onrust creëert. Vigdis Hassansdottir wordt uit de bemanning geselecteerd om de onruststoker te ontmaskeren!
– Theo Barkel – De Laatste Oorlog (SF)
Theo introduceert aliens, de laatste twee overlevenden van een galactische oorlog, die op zoek zijn naar intelligent leven. Die vinden ze op aarde. Een van de aardbewoners komt onder hun controle, maar… de terugkoppeling… Leuk verteld met een vrij slechte afloop!
– Jaap Boekestein – Perikelen rond de houten totembeesten van Kiez-Büzel. Toen Sergio veertienhonderdvijfenzeventig was (SF)
Ah… altijd weer een onverdeeld genoegen een Sergio verhaal aan te treffen. Getooid met vlagen van humor en uitwassen van verdenkende combinaties van struikelgedachten, ofwel… weinig speurwerk, maar gewoon uitermate scherpzinnige observaties en conclusies! Het behoeft niet altijd moeilijk te zijn, maar wel leuk! Dit is weer een snoepie van een verhaal!!!
– Johan Klein Haneveld – Soortelijk gewicht (SF)
Een schip rondzwevend boven de atmosfeer van Venus oogst inheemse algen en bacteriën. Technicus Salman Wihauter doet een ontdekking en brengt de kapitein op de hoogte van zijn bevindingen, maar… die gelooft hem niet. Een spannend en logisch verhaal ontvouwt zich. Mooi, zoals Johan als de beste kan!!!
– Charles van Wettum – Kelder 4 (SF)
Een bijzonder boeiend én origineel verhaal, dat zich in het Koepel Goes universum afspeelt. Op zichzelf al een geweldige bundel! Michael gaat met zijn ruige, en vooral, rauwe broer Igor op stap. Hij ontdekt… Geweldig verhaal!!! Gaat het bij een volgende herdruk deel uitmaken van de bundel?
– Tais Teng – Waarom we op een gebroken muur staan, met zwaarden die te roestig zijn om ooit te kunnen slijpen (FA)
Een hommage aan K.J. Parker (Thomas Charles Louis Holt)! In het Nederlands is van hem slechts één boek vertaald verschenen: De kleuren van Staal. Dus waarom? Dat weet ik nog niet. Het is niet zo dat hij zojuist is overleden of zo. Maar eens kijken of ik er achter kan komen. Wat het sowieso wel is… is dat het een pracht van een Fantasy verhaal is. En… met dingen die her en der bekend voorkomen, maar waarvan je niet weet waar dan van. Als hommage is het in ieder geval geweldig. Als dit verhaal een hommage aan, bijvoorbeeld mij zou zijn, dan zou ik daar behoorlijk mee in mijn sas zijn!!!
– Esther Geurts – Zeeën van tijd (FA)
Een verhaal , duidelijk geschreven vanuit haar eigen gevoelens. Ze raakte mij er ook mee! Texel is voor mij een heel belangrijk eiland. Zelf kom ik er al zo’n zestig jaar. Mijn eerste herinnering daar is vissen op zee met mijn oom die op Texel woonde. Lichtelijk zeeziek en die vieze zagers… Een situatie, geschetst als in het verhaal, een afscheid nemen van het leven, omringt met mensen waar hij van houdt, is gemakkelijk voor te stellen. Mooi én indrukwekkend!
– Eveline van Dienst – In de handen geschreven (FA)
Een soort verhaal waar ik altijd toch een soort van moeite mee heb. Je weet altijd waar het op af gaat, dus verrassend of origineel is het nauwelijks te noemen.
– Roger Kilmore – Zo precies tussen alles in (SF)
Toch nog wel even heb ik er over na moeten denken of dit verhaal wel fantastiek was. Het was inderdaad maar even. Het is een verhaal met een heel sterk einde. Verrassend ook! Het begint met het feit dat Claudia ontdekt dat ze geen dochter van haar vader is. Bij sommige delen van het verhaal heb ik zo mijn gerede twijfels, maar het ijzersterke einde maak daar een faliekant einde aan!
– Martijn Kregting – Uit balans (FA)
Een complex verhaal. Uiteindelijk het gevecht tussen goed en kwaad in de wereld! Dat gevecht vindt opnieuw plaats omdat in elke generatie een kind uit het goede en een uit het kwade geboren wordt. Het gevecht, tussen allerlei mensen, bezeten voor fsntastieke wezens, of liever wezens uit de horror literatuur, zoals banshee’s, weerwolven en andere creaturen, beschermen de onvolgroeide kinderen. Ik vrees dat ik het redelijk moeilijk te volgen vond. Wie is de drager van het goede, dan wel het kwade kind? En… wat zou de consequentie zijn als de ene of de andere zou winnen?
– Yvette Hazenbroek – Sterrenwacht (JFA)
Een nogal kinderlijk, maar niet minder aandoenlijk verhaal over heksen en dan met name een heks niet heel erg goed in heksen is. Toch vreemd dat dit jeugdverhaal in Verhalen Vertellers 7 opgenomen is.
– Gé Ansems – Professoren in de luiers (SF)
Magnifiek verhaal! Gefascineerd en steeds gefascineerder las ik een origineel gegeven wat ook nog eens prachtig uitgewerkt was! Lof, meer dan lof!!!
– Anton de Lange – De brug naar de mist (FA)
Een verhaal dat naar een legende riekt en alwaar de overkant van de rivier zich in een andere tijdzone bevindt. Lastig te plaatsen dit verhaal, maar… duidelijk fantastiek, intrigerend én… mooi verteld!
– Karel Smolders – Bekijk het eens anders (SF)
Angstaanjagend verhaal! Karel Smolders heeft daar wel een patent op. Toekomstvisies die je de stuipen op het lijf jagen! Op het moment dat ik zo’n verhaal lees, denk ik: “Jehosaphat zei gedankt, dat ik dat niet meer mee zal maken.” Het verhaal! De toekomst is nu! Er is een masker beschikbaar dat, als je het op zet, het alle onaangename dingen voor je weg filtert en je een prettig leefgebied voorschotelt. Hoe extreem is zo’n ding nu eigenlijk? Zoals gezegd… Angstaanjagend!!!
– Jaap Boekestein – Struinen tussen de slapers van de bevroren ondiepzee. Toen Sergio veertienhonderdvijfenzeventig was (SF)
Hatsikidee! Nog een Sergio en nota bene uit hetzelfde levensjaar! Dat Jaap een oneindige fantasie heeft, zo groot als het universum zelf, is overduidelijk inmiddels! Alweer levert hij een waanzinnig én fantasievol Sergio verhaal af, dat klinkt als een klok. Ik ga er helemaal niets over vertellen. Als ik dat wel zou doen, dan zou dat alleen maar afbreuk doen aan de beleving. Dit verhaal doet er mede de behoefte nog groter worden om eens een totale Sergio verzamelbundel onder ogen te krijgen. Maar… de beloofde 900.000+ woorden, boezemen me wel angst in. Dan zou ik tot mijn dood niets anders meer dan Sergio lezen. The Horror… Oh, the Horror of it all!
– Tais Teng – In glanzende barnsteen gevangen (FA)
Samen met zijn illustere voorganger (in deze anthologie) vormen Tais Teng en Jaap Boekestein een schrijversduo zonder weerga. Samen de uitvinders van de Ziltpunk en elk zich ontwikkelend in mysterieuze wegen! Zowel samen, als wel alleen, behoren ze tot de Nederlandstalige top van verhaalsmeden! Ook in dit verhaal excelleert Tais Teng alweer! In tegenstelling tot in de ‘normale wereld’ mag een verhaal nooit eindigen in Sunneth’s wereld. Het zou het einde kunnen betekenen van haar wereld! Een clan van verhalenvertellers zorgt voor continuïteit, zodat de verhalen immer doorgaan! Prachtverhaal!!!

Zoals ik al eerder zei… ik denk dat Verhalen Vertellers 7 de beste editie tot nu toe is. Dat moet editie 8, nog maar eens zien te verbeteren, wat ik uiteraard wel wens en hoop, natuurlijk. Nog maar een kleine driehonderd dagen voordat we het zullen weten, hoe kom ik die ooit door? Nou ja… gewoon maar stug doordoen! Er ligt nog meer dan voldoende moois te wachten! Wat dacht je van bijvoorbeeld… De handjeklapmachine van Johan Klein Haneveld? Heel verrassend! De recensie… binnen niet al te lange tijd!

Jos Lexmond