Je zou zomaar gaan geloven dat de Griekse goden daadwerkelijk onsterfelijk zijn. Ook tegenwoordig laten zij in verschillende gedaanten nog steeds van zich horen. Denk bijvoorbeeld aan de humoristische hervertelling van de Griekse mythen in Stephen Fry’s Mythos of het computerspel Hades of het Griekse restaurant Zeus te Aartselaar (België). En recent is daar het eerste seizoen van de acht afleveringen tellende serie Kaos bijgekomen.
Er zijn veel Oud-Griekse mythen en sagen. Genoeg om verhalen over de goden, nimfen, titanen, cyclopen en giganten te blijven vertellen. Ook als de wereld zich niet in het verre verleden bevindt, maar juist ook in het hier en nu. Wie weet is het de gedachtegang van de maker Charlie Covell geweest. Charlie Covell is, onder andere, schrijven van The End of the F***ing World.
Rimpels in de tijd, rimpels in het water en rimpels in het gezicht. Het is genoeg om de oppergod Zeus paranoïde en onzeker te maken en de existentiële crises, gewoonlijk voorbehouden aan de mensheid, blijken ook niet buiten het bereik van hem en de andere goden te liggen. Gooi drie stervelingen in de mix die er stukje bij beetje achter komen dat zij, dankzij een profetie, het kind van Kronos en Rhea ten val zullen brengen en er zijn voldoende ingrediënten om een goed smakende tragedie te maken.
Geen drama zonder donkere humor. En van beide is er meer dan voldoende te vinden op de de berg Olympus, de wereld en in de onderwereld. De lijdende goden, met Zeus voorop, worden heerlijk gespeeld door Jeff Goldblum, Janet McTeer (Hera), Stephen Diliane (Prometheus), Billie Piper (Cassandra) en een heel aantal anderen.
Het is oude wijn in nieuwe zakken. En het smaakt naar meer.
Deze recensie, door Jan Johannes Scholte, is eerder verschenen in HSF (2024/3).
KAOS | Officiële Netflix-website