A.G. Slatter – Het heksenboek van Ellie Briar (FA)
Oorspronkelijk: The Briar Book of the Dead (Titan Books, Bankside, London) – 2023)
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam (2025)
435 pagina’s, € 25,99
Vertaling: H.C. Kapersma
Omslag: Titan Publishing Group/DPS Design & Prepress Studio, Amsterdam/Shutterstock
Eenieder die wel eens een recensie, dan wel een bespreking, van mijn hand leest, zal inmiddels wel weten dat bij mij, Fantasy op de laatste plaats in het rijtje SF, Horror en Fantasy staat! Dat is niet iets van de laatste tijd, alhoewel ik die hedendaagse Romantasy romans, redelijk gruwzaam en afstootbaar vind! Nee… het is van alle tijden! Nu wil ik goede Fantasy absoluut niet uitsluiten. Zoals een Robin Hobb schreef, daar kon ik van kwijlen en de grappen en grollen van Fafhrd en de Grijze Muizer van Fritz Leiber, gingen er bij ook prima in. Ann McCaffrey en Ursula LeGuin waren meer voorbeelden van wat ik als leuke Fantasy beschouwde.
Dat dus gezegd (geschreven) hebbende was ik dus behoorlijk kritisch met de keuze van aanvragen van recensieboeken als het om Fantasy ging. De Australische A.G. Slatter, Angela voor intimi (denk ik), was me al eerder opgevallen toen haar Het lied van de zee (All the Murmuring Bones) in vertaling verscheen in 2023. Ik leende het boek via de bibliotheek om het in het brengen in Fandata.nl en zag toen eigenlijk al (hoewel het kwartje toen nog niet viel), dat het toch wel buiten het normale Fantasy aanbod viel en iets aparts was. Toen echter Het heksenboek van Ellie Briar verscheen, was er, wat mij betreft, geen enkele twijfel meer. Deze moest ik lezen! Daar zou ik geen spijt van krijgen! En… inderdaad… geen letter spijt gehad. Meer dan prima Fantasy!
Natuurlijk… het is Fantasy, maar dan een waarvan een heksengemeenschap er een is van ‘gewone’ mensen die toevallig een extra gave hebben en zich inzetten voor de gemeenschap, ook voor de niet-heksen, waar ze deel van uitmaken en in zekere zin ook leiding aangeven. Om die gemeenschap te laten floreren en beschermen met hun gaven. Voor mijn gevoel heb ik al eerder wel iets dergelijks gelezen, maar zelfs na lang peinzen, kom ik niet op schrijver, dan wel titel, dus laten we deze opmerking maar vergeten!
De heksenfamilie Briar runt al eeuwen het stadje Silverton en met twee oudere grootmoeders, wordt het tijd dat de volgende generatie klaar staat om het stokje over te nemen. Normaal gesproken zouden de familieleden worden verbrand vanwege hun tovenarij, maar de kerk laat de familie met rust zolang ze beloven de grens met de Donkere Landen, waar gevreesde wezens de scepter zwaaien, te bewaken. Ellie wordt opgeleid tot rentmeester, verantwoordelijk voor het stadsbestuur en het afweren van de aanhoudende interesse van de kerk. Wanneer haar grootmoeder plotseling overlijdt, neemt Ellies nicht Audra de positie van Briarheks op zich, wat Ellie in haar nieuwe rol stuwt. Ellie is een niet-heks, de eerste in driehonderd jaar die in de Briar familie geboren is, maar uiteindelijk blijkt Ellie toch wel over een gave te beschikken en wel die van dodentolk. Het is een nieuw vermogen om de doden te kunnen zien en met hen te spreken over het ontdekken van sinistere familiegeheimen, verhalen over verbrandingen, verloren gegane grimoires en kwade spreuken. Ze wankelt van de ene onthulling naar de andere, zoekt antwoorden bij de allang overledenen en wordt gedwongen te beslissen wie ze kan vertrouwen, terwijl een verwoestend plan dreigt alles te vernietigen wat de Briarheksen hebben opgebouwd.
Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Ik ben helemaal om wat Angela (A.C.) Slatter betreft. Ze componeerde een geweldig duister en grimmig spookverhaal over familie die is rijk aan geheimen, magie en de last van het verleden. Ik ga zeker De geheimen van de zee nog maar eens opzoeken (en uiteraard lezen) en ga maar hopen dat er meer van A.C. Slatter’s werk vertaald zal gaan worden! Want… waarom The Path of Thorns overgeslagen is… want dat heeft de Aurealis Award for Best Fantasy Novel 2022 gewonnen en was genomineerd voor Aurealis Award for Horror Novel 2022 en zat tussen beide wel vertaalde boeken in. De wegen des uitgevers zijn ondoorgrondelijk!!!
Jos Lexmond