Rode nevel – Dirk Speelman

Rode-nevel.jpg

Rode nevel – Dirk Speelman (SF)
Manteau/ Standaard Uitgeverij nv, Antwerpen (2020)
319 pagina’s; prijs 21,99
Omslag: Herman Houbrechts

Het is altijd weer een blijde verrassing als er een SF boek verschijnt bij een reguliere uitgeverij en dan zeker nog een van een Nederlandstalige auteur. Dat komt helaas niet heel erg veel meer voor tegenwoordig. Natuurlijk zijn er verschillende genre uitgeverijen die flink hun best doen, zoals: Godijn Publishing, Uitgeverij Macc, Quasis, Zilverspoor, Fantastische Vertellingen (hoop maar dat ik er in de gauwigheid geen vergeten ben), maar bij reguliere uitgeverijen is het maar dun gezaaid. Daarom ben ik meer dan blij met ‘Rode nevel’. Literaire SF-Thriller staat er op de omslag, waarvan ik de illustratie ook mooi vind, al doet hij me meer aan Mars dan aan wat anders denken. Maar een kniesoor die daar op let.

Dirk Speelman studeerde klassieke talen en informatica en is hoogleraar computationele corpuslinguïstiek aan de KU Leuven. Big data en artificiële intelligentie hebben hun toenemende invloed op de wetenschap en maatschappij. Het is dus ook niet heel erg vreemd dat zijn debuutroman zich afspeelt op een campus en dus ook alles met dit soort zaken te te maken heeft.

‘Rode nevel’ bestaat eigenlijk uit twee verhalen en speelt zich af in de wereld van 2054. Global Climate Disruption is een grauwe en onmiskenbare realiteit geworden. De vraag is niet of we de strijd tegen het steeds verslechterende klimaat zullen verliezen, maar de vraag is: Wanneer? De mensheid zoekt een uitweg in de ruimte. In Brazilië is een visionaire ondernemer aan een nieuwe toekomst van de mensheid aan het bouwen. In een recordtempo wordt er aan Space Valley gebouwd en gewerkt. Kilometers lange aaneenschakeling van nieuwe bedrijven en onderzoekscentra met maar een thema: Ruimtevaart. Maar niet Mars is het eerste doelwit, maar het IISS (ofwel: Space Valley) is gebouwd omdat er op Jupiter, in stromingen van gassen in de rode vlek, codes gevonden werden die uit priemgetallen bestonden. Dat kan geen toeval zijn. Iets of iemand heeft een boodschap in de rode vlek op Jupiter achtergelaten. Wie…? Als je dat echt wilt weten, dan moet je er gaan kijken.

Tegen deze achtergrond speelt zich het tweede verhaal zich af. In een van de studentenpubs op de campus van Space Valley, treedt Pity-yah, een jonge vrouw op. De eerste week van het academiejaar, daagde ze voor het eerst op in de pub en sindsdien is ze er elke donderdagavond. Niemand lijkt haar persoonlijk te kennen, maar sinds die eerste donderdag wel. In welke pauze van welke voorstelling dan ook, steekt ze monologen af. Ze laat geen enkele pauze aan zich voorbijgaan en praat de hele pauze vol. Op deze donderdagavond is ze er weer. Ze schreeuwt en valt levenloos neer. Inspecteur Ana Díaz krijgt de opdracht uit te zoeken hoe en waar ze aan gestorven is.

Het was voor mij zeker een vraag of een linguïst een roman zou kunnen schrijven en dan ook een SF roman welke een beetje zinnig was. Nou… daar kan ik simpel over zijn: Dat kon hij. Een absoluut boeiend verhaal dat logisch in elkaar zit en dat de twee verhalen verteld en ze op een goede manier aan elkaar knoopt. Ik heb wel het gevoel dat er nog een vervolgverhaal in zit, maar weet niet of dat waar is. De toekomst zal het leren. Dit was in ieder geval al heel erg leuk en boeiend. In gespannen afwachting…

Jos Lexmond

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *